انواع کاکتوس به همراه عکس

3 سال پیش

معرفی جامع انواع کاکتوس و خانواده‌های آن‌ها

کاکتوس‌ها به خانواده ساکولنت‌ها وابسته هستند. این گیاهان می‌توانند مقدار زیادی آب را درون اندام و ریشه‌های خود ذخیره کنند. و به این صورت است که می‌توانند برای مدت زیادی را بدون دریافت آب زندگی کنند. خارهای این گیاهان نیز همین عملکرد را خواهند داشت. آن‌ها می‌توانند مقداری از رطوبت محیط اطرافشان را جذب کنند. کاکتوس‌ها از خانواده Cactaceae هستند. آن‌ها حدود ۳۰۰ گونه و بیش‌تر از ۳۰۰۰ نوع مختلف هستند. این خانواده به دلیل شرایط نگهداری آسان است که امروزه به عنوان گیاه آپارتمانی و برای طراحی دکوراسیون منازل استفاده می‌شوند. انواع کاکتوس از طریق ظاهر و شکل آن‌ها شناخته می‌شوند. آن‌ها به صورت گرد، صاف و به شکل مارپیچ نیز یافت می‌شوند. کاکتوس‌ها دارای دسته بندی اصلی گسترده و برخی نیز دارای دسته‌ای کوچک‌تر هستند.

فهرست مطالب

در دنیا انواع بسیاری از ساکولنت نیز وجود دارد. ولی آن‌ها دارای آئروسل نیستند و خارها از این محل بیرون نیامده‌اند. تفاوت کاکتوس و ساکولنت را می‌توانید در سایت ما مطالعه کنید. بیشتر کاکتوس‌ها بومی شمال، مرکز و جنوب آمریکا هستند. آن‌ها در صحرا و کناره‌ها، همچنین در کوهستان و جنگل نیز یافت می‌شوند. کاکتوس‌ها استاد عادت کردن به محیط زندگیشان هستند. تعداد اندکی از انواع کاکتوس هم به مناطق استوایی و بارانی تعلق دارند. آن‌ها به روی تنه درختان و صخره‌ها در جنگل رشد می‌کنند.

انواع کاکتوس

اکانتوکالیسیوم (Acanthocalycium)

اکانتوکالیسیوم گونه‌ای از کاکتوس است که دارای تعداد زیادی از انواع و بومی نواحی آرژانتین است. نام این کاکتوس از کلمه‌های یونانی Akantha و Kalyx که به خارهای آن اشاره می‌کند گرفته شده است. این گیاهان گرد، بیضی و با تعداد خارهای بی‌شمار روی ساقه هستند. برای مثال انواع کاکتوس اکانتوکالیسیوم می‌توان به Acanthocalycium spiniflorum، Acanthocalycium thionanthum، Acanthocalycium klimpelianum و Acanthocalycium glaucum اشاره کرد.

اکانتوسرئوس (Acanthocereus)

اکانتوسرئوس یکی از انواع کاکتوس‌های با رشد سریع‌تر از سایر انواع آن‌ها است که دارای ساقه‌های مستقیم و عمودی می‌باشد. این ساقه‌ها دارای چند ضلع هستند. معمولاً بین ۳ تا ۵ ضلع دارند. و به ندرت امکان دارد که ۲ ضلع داشته باشند. البته که بسیاری از آن‌ها ۷ ضلعی هستند یا حتی ضلعی ندارند. گل‌های این کاکتوس سفید رنگ است و شب‌ها باز می‌شود. و در برخی از انواع این کاکتوس گل‌ها دارای رایحه اندکی نیز هستند. خارهای اکانتوسرئوس کوتاه و نازک هستند. انواع اکانتوسرئوس در نواحی جنوب مکزیک، شمال آمریکا و کاریبین و فلوریدا یافت می‌شوند. یکی از انواع اکانتوسرئوس تراگونوس Acanthocereus tetragonus است.

آکاراگما (Acharagma)

از دو گونه کاکتوس Coahuila و Nuevo Leon-Mexico نوع Acharagma پدید می‌آید. این گیاهان از دسته کاکتوس گرد هستند و ساقه آن‌ها اندازه‌ای کم‌تر از ۸ سانتی‌متر قطر خواهد داشت. این کاکتوس‌ها معمولاً به طور تکی می‌رویند. و گروهی زندگی نمی‌کنند. ولی پاجوش‌هایی را در اطراف ساقه اصلی خود تولید می‌کنند. این کاکتوس گلدهی نیز می‌کند. در واقع نام آکاراگما از لغت یونانی Charagma به معنی شیار گرفته شده است. گل‌های این گیاه به رنگ سفید تا قرمز و زرد هستند. خارهای این کاکتوس تیز و کمی سفت هستند و رنگ سفید یا زرد خواهند داشت. برای مثال انواع کاکتوس آکاراگما می‌توان به Acharagma roseanum، Acharagma roseanum ssp.galeanense، Acharagma aguirreanum اشاره کرد.

آریوکارپوس (Ariocarpus)

تقریباً تمام انواع کاکتوس جالب و شگفت انگیز هستند. ولی آریوکارپوس یکی از گونه‌های قابل توجه این گیاهان است. ظاهر صخره گونه این گیاه و بدنه زیرزمینی این گیاه در بین کاکتوس‌ها خاص نیست. ولی در بین گیاهان دیگر کمی منحصر به فرد محسوب می‌شود. بعلاوه این گیاه خیلی کند رشد است و هنگامی که به گیاهی بزرگ تبدیل می‌شود بسیار جذاب‌تر است.

ظاهر این کاکتوس در طبیعت بسیار متفاوت تر از گونه‌های پرورش داده شده آن است. در طبیعت شکل ستاره گونه غنچه مانند این گیاه به زمین چسبیده و تقریباً صاف است. شرایط سخت نگهداری آریوکارپوس را به شکل گیاهی مرده در خواهد آورد. هنگام پرورش این گیاه، و با شرایط ایده‌آل می‌توان از ظاهر زیبای آن لذت برد. آریوکارپوس دارای خار نیست. گل این گیاه از مرکز آن بیرون خواهد آمد و رنگی صورتی-قرمز یا سفید خواهد داشت. البته به رنگ زرد هم می‌تواند باشد. این کاکتوس بومی نواحی مکزیک و جنوب تگزاس است. که برخی از انواع آن به نام‌های Ariocarpus furfuraceus، Ariocarpus fissuratus، Ariocarpus trigonus v. elongatus، Ariocarpus agavoides یافت می‌شوند.

آروجادوآ (Arrojadoa)

انواع کاکتوس آروجادوآ دارای ساقه‌هایی باریک و صاف هستند. ساقه انواع این گیاه با اندازه ۸ سانتی‌متر در قطر رشد می‌کنند. ولی در برخی از انواع آن می‌توانند تا ارتفاع ۲ متر هم رشد داشته باشند. گل این کاکتوس در هر فصل می‌تواند رشد داشته باشد. این گل‌‌ها براق هستند و به رنگ‌های صورتی، قرمز، سفید یا زرد هم رشد خواهند داشت. آن‌ها تا دو روز می‌توانند رشد کنند و سپس سیاه شده و می‌ریزند. از انواع این گیاه می‌توان به Arrojadoa dinae، Arrojadoa rhodantha، Arrojadoa penicillata و Arrojadoa bahiensis اشاره کرد.

آستروفیتوم (Astrophytum)

نام آستروفیتوم از لغت یونانی Astron به معنی ستاره و Phyton به معنی گیاه گرفته شده است. به همین دلیل به این گیاه کاکتوس ستاره‌ای نیز گفته می‌شود. گونه آستروفیتوم از ۴ نوع کاکتوس گرد تا کوچک تشکیل شده است. در حالیکه انواع آستروفیتوم منحصر به فرد هستند، این چهار گونه هنگام مشاهده از بالا دارای ظاهری ستاره مانند می‌باشند. به همین دلیل هم هست که به آن کاکتوس ستاره‌ای می‌گویند.

۵ گونه دیگر از این گیاه در سال ۲۰۰۱ شناخته شدند. کاپوت مدوزا Caput-medusae کمی از انواع دیگر ایت خانواده متفاوت است. ولی برخی اعتقاد دارند که این نوع به خانواده‌ای جدا و تک به نام Digitostigma تقسیم می‌شود. این نام ساقه و بدنه بلند گیاه را تشبیه می‌کند. به جز تفاوت‌های قابل مشاهده، این ۵ نوع که شامل کاپوت مدوزا هم می‌شوند، دارای نقوشی سفید رنگ بر روی بدنه خود هستند. گل‌های این گونه معمولاً به رنگ زرد می‌باشند. برخی هم دارای گلی قرمز هستند که از وسط گیاه بیرون خواهد آمد. و در انتها این گل‌ها بذرهای کاکتوس را تولید می‌کنند که به راحتی از آن‌ها می‌توان برای تکثیر استفاده کرد.

انواع آستروفیتوم

چهار گونه اصلی این خانواده بسیار محبوب هستند و به راحتی پرورش داده می‌شوند. انواع کاکتوس آستروفیتوم دارای تنوع هیبرید نیز هستند. آستروفیتوم‌ها بومی نواحی صحرایی شمالی و جنوبی مکزیک و جنوب تگزاس هستند. و از انواع آن می‌توان به Astrophytum myriostigma Mexique، Astrophytum asterias superkabuto Aurora، Astrophytum coahuilense و Astrophytum capricorne اشاره کرد.

آستروکاکتوس (Austrocactus)

آستروکاکتوس یکی از انواع کاکتوس است که دارای ده نوع می‌باشد و بومی نواحی جنوبی آمریکا، آرژانتین و شیلی است. این گیاه به تنهایی روی یک ساقه می‌روید. بلندترین نوع این گیاه تا ۸۰ سانتی‌متر ارتفاع نیز پیدا می‌کند. گل‌های آن صورتی، نارنجی، قرمز یا زرد هستند. از انواع آستروکاکتوس می‌توان به Austrocactus patagonicus، Austrocactus bertinii، Austrocactus gracilis اشاره کرد.

آستروسیلندروپونتیا (Austrocylindropuntia)

کلمه Austro به معنی جنوبی است و این کاکتوس ورژن آمریکایی Cylindropuntia است. در هر صورت تفاوت جغرافیایی وجود دارد که انواع کاکتوس را در گروه‌های مختلف قرار می‌دهد. این گونه از کاکتوس با برگ‌های ریز ساکولنت مانندی بر روی ساقه پوشانیده شده است. ساقه‌های جدید و غنچه‌های گل از میان آئروسل‌ها بیرون می‌آیند. ولی آستروسیلندروپونتیا همانطور که گفته شد با سیلندروپونتیا متفاوت است. گل‌های این گیاه زرد، نارنجی یا قرمز هستند. دو تا از انواع این کاکتوس بسیار محبوب هستند. سابولاتا (Subulata) و Cylindracea که رشدی نسبتاً سریع دارند و در هوای گرم رشد می‌کنند و بسیار مقاوم هستند. از انواع دیگر این گیاه می‌توان به Austrocylindropuntia malyana و Austrocylindropuntia lagopus و Austrocylindropuntia floccosa و Austrocylindropuntia vestita اشاره کرد.

آزتکیوم (Aztekium)

دو گونه مختلف دیگر از کاکتوس آزتکیوم را تشکیل می‌دهند که حدود ۶۰ سال بعد از کشف این گیاه پیدا شدند. به غیر از این فاصله زمانی، دو نوع این کاکتوس واقعاً متعلق به همین گونه از گیاه هستند. هر دو نوع در مکزیک پیدا شدند و کم‌یاب بودند. از همین رو نیاز به محافظت فراوانی برای بقای آن‌ها وجود داشت. هر دو نوع ظاهری ستاره مانند دارند. ریتری (Ritteri) که ابتدا کشف شد، دارای چین و چروک‌های فراوانی بر روی بدنه است که حتی انواع جوان آن را به مانند گیاهی باستانی نمایش می‌دهد.

هینتونی (Hintonii) از طرف دیگر نیز دارای خطوطی روی بدنه می‌باشد. خارهای آن خیلی نسبت به انواع کاکتوس های دیگر قابل توجه نیستند. هر دو نوع اما کوچک و با اندازه‌ای تا ۱۰ سانتی‌متر یا نصف آن وجود دارند. هینتونی به تنهایی و ریتری به صورت خوشه‌ای به رشد و زندگی خود ادامه می‌دهند.

کاکتوس آزتکیوم هینتونی دارای گلی به رنگ صورتی تیره و مایل به بنفش است. در حالی‌که ریتری دارای گلی به رنگ سفید یا صورتی روشن است. به دلیل در خطر انقراض بودن این دو گونه و شرایط سخت نگهداری آن‌ها امکان نگهداری در خانه بسیار مشکل است. همچنین این دو نوع از آزتکیوم بسیار کند رشد هستند. در نتیجه اکثر این گیاهان به صورت پیوند روی پایه در محیط‌های غیر طبیعی مراقبت می‌شوند. از انواع دیگر این کاکتوس می‌توان به Aztekium valdezii اشاره داشت.

برگروکاکتوس (Bergerocactus)

برگروکاکتوس ایموری (گلدن سرئوس Golden Cereus، یا Golden snake cactus) یکی از انواع کاکتوس است. تنها نوع برگرو کاکتوس بعد از آلوین برگر این کاکتوس محسوب می‌شود. این گیاه به کاکتوس ماری هم معروف است که بعداً به نام اچینوسرئوس مدادی (Echinocereus Pensilis) هم شناخته شد.

بلاسفلدیا (Blossfeldia)

کاکتوسی کوچک در ابعاد و بسیار محبوب. بلاسفلدیا یکی از انواع کاکتوس کوچک است که اندازه‌ای به قطر ۱۲ میلی‌متر خواهد داشت. این نوع از بلاسفلدیا که بسیار کوچک است به لیلیپوتانا (Liliputana) معروف است. که از جزیره لیلیپوت در داستان سفرهای گالیور که موجودات کوچکی در آن بودند نامگذاری شده است. این گیاه دارای گل‌های سفید است که بسیار کوچک هستند. بلاسفلدیا در قسمت شرقی کوهای آندز در بولیوی و آرژانتین در ارتفاعات بسیار بالا رشد می‌کند. در این محیط خشن، این گونه در آب و هوای به شدت خشک زندگی می‌کند. از انواع آن می‌توان Blossfeldia liliputana و Blossfeldia fechseri را نام برد.

براچی سرئوس (Brachycereus)

نام این گونه کاکتوس از کلمه یونانی Brachys به معنی کوتاه گرفته شده است که به رشد اندک قامت گیاه اشاره دارد. بیشتر مردم به فکر خزندگان وحشی یا پرندگان می‌افتند وقتی از جزایر گالاپاگوس حرف می‌زنیم. ولی این شبه جزیره دارای آبشارها و گیاهان عجیب زیستگاه انواع مختلف کاکتوس نیز هست. براچی سرئوس نسیوتیکوس (Brachycereus Nesioticus) یکی از این این کاکتوس‌هاست.

این گیاه در شرایط غیرعادی طبیعی زندگی می‌کند. براچی سرئوس به صورت چند ساقه‌ای رشد می‌کند. ساقه‌های اسن گیاه استوانه مانند هستند و تا ۶۰ سانتی‌متر رشد خواهند داشت. این گیاه دارای خارهای زرد تا قهوه‌ای رنگ است که ساقه‌ها را می‌پوشانند. گل‌های آن سفید رنگ هستند و تا انتهای ساقه بیرون می‌آیند. این گونه به دلیل اینکه به سختی بذر می‌دهد روش‌های پرورش سختی دارد.

برازیلی پونتیا (Brasiliopuntia)

برازیلی پونتیا یکی از انواع کاکتوس و از خانواده Cactaceae است. این گونه فقط دارای یک نوع Brasilipuntia Brasiliensis است که در برزیل، پاراگوئه، شرق بولیوی، پرو و شمال آرژانتین یافت می‌شود.

برانینگیا (Browningia)

از این رو که این کاکتوس تا ارتفاعی حدود ۱۰ متر هم رشد می‌کنند می‌توان به آن درخت هم گفت. بیشتر انواع این کاکتوس در مناطق کم عمق رشد می‌کنند. خارهای این گیاه تیز هستند. گل‌های آن سفید یا قرمز هستند و میوه هم می‌دهد. این گونه در بولیوی، شیلی و پرو نیز پرورش داده می‌شود. از انواع کاکتوس برانینگیا می‌توان Browningia hertlingiana و Browningia candelaris را نام برد.

کارنژیا (Carengiea)

کارنژیا گیگانتا یا ساگارو کاکتوس (Saguuaro Cactus) یکی از گونه‌های تک کاکتوس است. این گیاه بسیار غول پیکر است و از نشانه‌های فیلم‌های وسترن و صحراهای آمریکا محسوب می‌شود. روی جلد کتاب‌ها، در کارتون‌ها، نقاشی‌ها، مجسمه و … این کاکتوس نمایش داده می‌شود. به همین دلیل بسیاری از مردم فکر می‌کنند که تمام کاکتوس‌ها به این ابعاد دست خواهند یافت. این گیاه در صحرای آریزونا و کالیفرنیا یافت می‌شود. هر انسانی که کنار این کاکتوس بایستد به راحتی به ابعاد بزرگ این گیاه پی خواهد برد. کارنژیا گیگانتا تا ۱۵ متر در ارتفاع رشد خواهد داشت. و دارای شاخه‌های بسیار بزرگ و قوی نیز هست.

سفالوسرئوس (Cephalocereus)

سفالوسرئوس از انواع کاکتوس با رشد سریع نیست. و این گیاه نهایتاً تا ۱۵ سانتی‌متر رشد خواهد داشت. به غیر از این موارد یکی از انواع آن به نام سنیلیس (Senilis) در بین پرورش‌دهندگان محبوب است. به دلیل خارهای مو مانند و بلند این کاکتوس را شبیه به پیرمردها می‌کند. یکی دیگر از انواع آن پرورش داده می‌شود که خارهایی شبیه به پشم یا مو دارد. ولی مانند سنیلیس نیست. هر ۶ نوع این کاکتوس در جنوب مکزیک رشد می‌کنند. از انواع این گیاه می‌توان به Cephalocereus hoppenstedtii نیز اشاره کرد.

سرئوس (Cereus)

در ابتدای شناسایی کاکتوس‌ها، سرئوس نامی بود که تقریباً برای تمامی انواع کاکتوس که دارای راه راه و استوانه‌ای بودند استفاده می‌شد. بسیاری از این گیاهان به گونه‌های مختلفی تقسیم شدند. تعداد حدود ۳۰ گیاه هنوز هستند که از انواع گونه سرئوس شناخته می‌شوند. ظاهر کاکتوس سرئوس بزرگ و استوانه ای است که دارای ۴ یا ۱۰ ضلع، آئروسل‌های بزرگ و خار هستند.

گل این کاکتوس سفید است و دارای رایحه نیز است. برخی از انواع این گیاه به نام‌های Hexagonus، Hildmannianus، Jamacaru، Lanosus و Repandus هستند. به غیر از این انواع که به وفور وجود دارند، می‌توان به انواع Albicaulis، Spegazzinnii و Kroenleinii نیز اشاره داشت. یکی دیگر از انواع محبوب آن نیز Cereus peruvianus است که بسیاری از علاقه‌مندان با آن آشنایی دارند.

سینتیا (Cintia)

سینتیا کینیزی (Cintia Knizei) یک کاکتوس کوچک و متعلق به نواحی مرتفع کوه‌های آندز بولیوی است. گیاه در سال ۱۹۶۹ توسط فردی به نام کارل کینیزی در ارتفاع ۴۰۰۰ متری نزدیک اتاوی بولیوی پیدا شد. و در سال ۱۹۹۶ توسط Jan Riha تشریح شد.

سیپوسرئوس (Cipocereus)

این کاکتوس دسته کوچکی از انواع کاکتوس استوانه‌ای کشور برزیل است که میوه بیشتر انواع آن آبی رنگ است. این میوه آبی رنگ یک فاکتور مشخص دارد که آبدار بودن آن است. این گونه در سال ۱۹۷۹ یافت شد. از انواع کاکتوس سیپوسرئوس می‌توان به Cipocereus Bradei اشاره کرد.

کلیستوکاکتوس (Cleistocactus)

نام این کاکتوس از کلمه یونانی Cleistos به معنی بسته گرفته شده است. گونه کلیستوکاکتوس از انواع کاکتوس گلده محسوب می‌شود. بسیاری از انواع مختلف کلیستو دارای سایز کوچک هستند. ساقه این گیاه عموماً قطری به اندازه چند سانتی‌متر خواهند داشت. خارهای آن‌ها معمولاً کوچک و انعطاف‌پذیر هستند. بسیاری از گونه‌های این گیاه گل‌هایی شبیه به یک غنچه تولید می‌کنند و تمام طول ساقه را پر خواهند کرد. در شرایط صحیح نگهداری در تمام طول سال این کاکتوس دارای گل است.

این گونه بومی نواحی آمریکای جنوبی است. بسیاری از این گونه‌ها بین پرورش‌دهندگان بسیار محبوب هستند. دو نمونه از انواع محبوب کلیستو وینتری Winteri و استراسی Strausii هستند. از انواع دیگر این گیاه می‌توان به کلیستو ریتری Ritteri، کلیستو جوجوینسیس Jujuyensis، کلیستو فراری Ferrarrii، کلیستو باومانی Baumannii اشاره کرد.

کولئوسفالوسرئوس (Coleocephalocereus)

کولئوسفالوسرئوس یکی از گونه‌ها با ساقه تقریباً گرد عمود و نیمه عمود بر زمین کاکتوس بومی برزیل است. این گونه سفالیومی از پشم و مو تولید می‌کند. این کاکتوس‌ها معمولاً در مناطق صخره‌ای به رشد و زندگی خود ادامه می‌دهند. تمامی انواع این گیاه دارای ساقه کوتاه هستند. در حالیکه نوع Aureus آن شکل گردتری دارد. ساقه و بدنه این کاکتوس دارای پستی و بلندی‌هایی است. خارهای این کاکتوس معمولاً کوچک و از آئروسل‌های آن بیرون می‌آیند. یکی از مشخصه‌های آن دارا بودن سفالیوم سفید رنگ با گل‌های قرمز است. از انواع کاکتوس کولئوسفالوسرئوس می‌توان به Coleocephalocereus goebelianus، Coleocephalocereus aureus و Coleocephalocereus purpureus اشاره کرد.

کنسولا (Consolea)

کنسولا از خانواده Opuntiads بومی نواحی کاریبین است. این گیاه درختچه مانند تا ارتفاع ۱۵ متر هم می‌تواند رشد داشته باشد. که ساقه‌هایی مانند تنه درخت خواهد داشت. در انتهای محل برخود هر ساقه برگ‌ها و ساقه‌های جدید می‌رویند که به سمت بالا رشد خواهند داشت. بعلاوه گل‌های این کاکتوس بسیار زیبا و خاص هستند که در میان سایز خانواده‌ Opuntiads آن‌ها را مشخص می‌کنند. همانند سایر Opuntiadsها برخی از انواع کنسولا در میان علاقه‌مندان و پرورش‌دهندگان این گیاه از محبوبیت زیادی برخوردار هستند. این نوع کاکتوس به مراقبت اندکی نیاز دارد. از این رو یکی از گیاهان محبوب در بین علاقه‌مندان محسوب می‌شود. از انواع کاکتوس کنسولا می‌توان به Consolea falcata و Consolea moniliformis اشاره کرد.

کوپیاپوا (Copiapoa)

کوپیاپوا یکی از انواع محبوب و خاص در بین اکثر علاقه‌مندان به پرورش کاکتوس محسوب می‌شود. در حال که این کاکتوس به خاطر مشخصه‌هایش معروف نیست، مانند اچینوپسیس که به دلیل گل‌های بزرگش معروف است، کوپیاپوا به دلیل تنوع زیاد در زنگ و ظاهر معروف است. این کاکتوس گرد گل‌های زردی از خود تولید می‌کند. این گل‌ها شبیه به شیپور هستند و معمولاً تا ۶ سانتی‌متر قطر دارند. در مقایسه، خارهای این کاکتوس بلند و تیز هستند. ریشه کوپیاپوا سخت و محکم است. ریشه این گیاه گسترده و دارای غده است. در محیط طبیعی زندگی این گیاه در مناطقی از شمال شیلی زندگی می‌کند.

این کاکتوس را برای اولین بار در صحرای آتاکاما و در جایی که باران‌های سالیانه در آنجا می‌بارد یافتند. این کاکتوس رطوبت مورد نیاز خود را از مه ساحل اطراف خود جذب می‌کند. علاوه بر شرایط محیطی سخت و خاص این کاکتوس، نگهداری کوپیاپوا بسیار آسان است. از طریق کاشت بذر می‌توان به کاکتوسی بالغ رسید. از انواع کاکتوس کوپیاپوا می‌توان به Copiapoa ahremephiana، Copiapoa bridgesii، Copiapoa carrizalensis، Copiapoa cinerea و کوپیاپوا هیومیلیس اشاره کرد.

کوریفانتا (Coryphantha)

کوریفانتا یا کاکتوس کندو عسل (Beehive Cactus) یکی از گونه‌های کوچک و از جمله کاکتوس‌های گرد به حساب می‌آید. دیگر گونه‌های کاکتوس که همانند کوریفانتا هستند مامیلاریا (Mammillaria) و اسکوباریا (Escobaria) هستند. در واقع بیشتر انواع کوریفانتا زمانی جز خانواده مامیلاریا به حساب می‌آمدند. ولی در اصل گل‌های کوریفانتا از اولین سال زندگی این گیاه از مرکز و بالای آن می‌رویند. در حالی که در مامیلاریا گلدهی در سنین بالاتر انجام خواهد شد. از طرف دیگر اسکوباریا همانند کوریفانتا از مرکز و بالای خود گلدهی می‌کند. و این کاکتوس در گذشته از دسته کوریفانتا به حساب می‌آمد. تفاوتی که بیشتر بین این دو گونه کاکتوس مشخص است، پوشش بذرهای این گیاهان است. در کوریفانتا پوشش بذرها مانند لانه زنبور است. در حالی که در اسکوباریا پوشش بذرها مانند حفره است.

از نظر جغرافیایی، کوریفانتا به مناطق خشک جنوب آمریکا و شمال مکزیک تعلق دارد. در حالی که مامیلاریا بومی نواحی جنوب و اسکوباریا بومی نواحی شمالی است. گل‌های کوریفانتا بیشتر زرد رنگ است. در حالی که در برخی از انواع آن گل‌ها صورتی هستند. در طبیعت این گونه از کاکتوس کمیاب نیست. و از طریق بذر آن را پرورش می‌دهند. از انواع کاکتوس کوریفانتا می‌توان به Coryphantha borwigii، Coryphantha clava، Coryphantha compacta و Coryphantha elephantidens اشاره کرد.

کامولوپونتیا (Cumulopuntia)

با تحقیق بیشتر به روی خانواده اپونتیاها، تعداد بیشتری از انواع کاکتوس از این خانواده جدا شدند و به گونه‌های مختلفی تقسیم شدند. کامولوپونتیا یکی از این گونه‌هاست که از این خانواده جدا شد. بسیاری از آن‌ها توسط Backeberg در ده ۱۹۷۰ داخل خانواده تفروکاکتوس (Tephrocactus) قرار گرفتند. بعدها در سال ۱۹۸۰ فردی به نام F. Ritter نوع کامولوپونتیا از دو نوع تفرو و اپونتیا بیرون آمد. تفاوت اصلی این گروه‌ها در میوه آن‌هاست که در کامولوپونتیا میوه‌ها دارای پالپ نمی‌باشند. ساختار بذر این کاکتوس همپنین، مانند اپونتیا نیست.

حداقل ۳۰ یا تعداد بیشتری از انواع این کاکتوس وجود داشت. ولی این تعداد توسط فردی به نام Anderson آن‌ها را به ۲۰ گونه کاهش داد. این کاکتوس معمولاً در ارتفاعات بالا در مرکز و جنوب آمریکا رشد می‌کنند. در میان پرورش دهندگان، در میان حرفه‌ای‌ها و فروشندگان خاص این گیاه پرورش داده می‌شود. ولی اپونتیاها کاکتوس‌هایی رایج هستند که در میان همه پرورش دهندگان رایج هستند. از انواع این گونه می‌توان به Cumulopuntia boliviana، Cumulopuntia rossiana، Cumulopuntia sphaerica اشاره کرد.

سیلندروپونتیا (Cylindropuntia)

گونه کاکتوس سیلندروپونتیا فقط در بین کلکسیونرهایی که دیوانه‌وار اپونتیا را دوست دارند پرورش داده می‌شود. این کاکتوس یکی از انواع برجسته و خاص است که در صحراهای جنوب غربی و شمال مکزیک یافت می‌شود. در کل، ساقه سیلندروپونتیا از قسمت‌های جدا از هم تشکیل شده است که ظاهری شبیه به یک درختچه کوچک را تشکیل می‌دهند. بیشتر انواع این کاکتوس دارای ساقه‌های پوشیده از خار هستند. خارهای این کاکتوس دارای غلافی کاغذی هستند که در طول زمان می‌ریزند. این غلاف‌ها به برخی از انواع آن ظاهری نقره‌ای یا طلایی می‌دهند. آن‌ها باعث می‌شوند که هنگام تابش نور صبحگاهی یا بعد از ظهر به گیاه خارهای آن برق بزنند.

خارهای این کاکتوس کمی تیز و دارای زائده‌هایی برعکس هستند که هنگام برخورد با پوست و هنگام خارج شدن از آن باعث بروز درد بسیار شدیدی خواهند شد. برخی از انواع این کاکتوس دارای ساقه‌هایی قسمت بندی شده هستند که به راحتی از هم جدا شده و همین خاصیت باعث می‌شود به آن Jumping Cholla نیز بگویند. این خاصیت همچنین باعث خواهد شد که بتوان از قسمت‌های ساقه برای تکثیر گیاه استفاده کرد. و به راحتی آن را پرورش داد و گیاه جدیدی ساخت. گل‌های این کاکتوس فنجان مانند و براق و در بیشتر موارد زرد هستند. ولی ممکن است رنگ قرمز، نارنجی و یا حتی سبز هم داشته باشند.

انواع سیلندروپونتیا

برخی از انواع کاکتوس سیلندروپونتیا چند رنگ گل می‌دهند. میوه این گیاه بسیار مورد استفاده است و از رنگ آن، خارها و شکل بیضیش شناخته می‌شود. سیلندروپونتیا همچنین یکی از انواعی از کاکتوس است که در مقابل خشکی و گرمای هوا بسیار مقاوم می‌باشد. خارهای محکم و با تعداد زیاد این کاکتوس باعث خواهند شد، ساقه آن در مقابل نور مستقیم خورشید به خوبی مقاومت داشته باشد. و در مقابل گرما و شرایط سخت صحرای آمریکای شمالی به خوبی دوام بیاورد. از انواع این گیاه می‌توان به Cylindropuntia rosea، Cylindropuntia fulgida، Cylindropuntia echinocarpa و Cylindropuntia bigelovii اشاره داشت.

دیسکو کاکتوس (Discocactus)

نوع دیسکو کاکتوس میان کلکسیونرها و علاقه‌مندان در سراسر دنیا بسیار محبوب است. اندازه کوچک و کامپکت این کاکتوس، گل‌های خاص و سفید آن و کند رشد بودن دیسکو کاکتوس از جمله مواردی است که آن را منحصر به فرد کرده است. انواع دیسکو کاکتوس معمولاً کمتر از ۸ سانتی‌متر قطر دارند و ارتفاع آن‌ها به ۲۶ سانتی‌متر هم نخواهد رسید. ساقه این کاکتوس دکمه مانند و حالت برآمده دارد و دارای آئروسل‌هایی است که خارهای متراکم آن از این قسمت‌ها بیرون آمده‌اند. بیشتر انواع این گیاه به تنهایی رشد می‌کنند. ولی ممکن است فرمی خوشه‌ای داشته باشند. انواع گلده دیسکو کاکتوس سفالیومی پشمی مانند تشکیل می‌دهند که از آن در نهایت گل‌های سفید خود را به نمایش درمی‌آورند. گل‌های این گیاه در هنگام شب رایحه‌ای قوی دارند و به همین دلیل است که بسیاری از علاقه‌مندان مشتاق این کاکتوس هستند.

دیسکو کاکتوس بومی نواحی جنوب شرقی آمریکاست. پرورش این کاکتوس به دلیل استفاده از بذر آن بیشتر به شکل قلمه انجام می‌شود که این باعث سریع‌تر شدن رشد آن است. از انواع کاکتوس دیسکو می‌توان به Discocactus bahiensis، Discocactus heptacanthus var. griseus، Discocactus horstii، Discocactus zehntneri اشاره کرد.

دیسوکاکتوس (Disocactus)

دیسوکاکتوس یکی از انواع کاکتوس است که در جنگل‌های استوایی بیشتر رشد می‌کند. با دارا بودن انواع بسیار در آمریکای مرکزی و جنوب مکزیک این کاکتوس فراوانی زیادی دارد. دیسوکاکتوس یکی از انواع گونه‌های دارای ساقه و گل است که بسیار زیبا نیز می‌باشد. ساقه‌های این کاکتوس بلند هستند و شباهتی هم به اپیفیلیوم (Epiphyllum) دارند. خارهای بسیاری به روی ساقه این کاکتوس معمولاً وجود دارد. گل‌ها بزرگ، رنگارنگ و شبیه به آبشار هستند. از انواع این گیاه می‌توان به Disocactus ackermannii و Disocactus phyllanthoides اشاره کرد.

اچینو کاکتوس (Echinocactus)

گروه کوچک انواع اچینو کاکتوس شامل ۶ گونه مختلف می‌شوند. در گذشته اچینوکاکتوس شامل صدها گونه بود. اچینوکاکتوس‌ها معمولاً کوزه مانند، دندانه دندانه هستند و شامل سرئوس (Cereus) یا ملوکاکتوس‌ها (Melocactus) نمی‌شوند. یکی از فعالان و محققین کاکتوس به نام Nathaniel Britton به همراه Joseph Rose در دهه ۱۹۰۰ انواع این کاکتوس را از هم جدا کردند. و ۶ نوع مختلف را از آن جدا کردند و داخل گونه اچینوکاکتوس قرار دادند. آن‌ها به این موضوع دست یافتند که این ۶ نوع از سایر انواع کاکتوس جدا هستند. و به این نتیجه رسیدند که این ۶ نوع از اچینوکاکتوس رفتار و نیازهای مشابه هم دارند. بیشتر آن‌ها دارای خارهای متراکم می‌شوند که در نهایت در سنین بالا به گلدهی خواهند رسید. این موضوع در انواع اچینو گروزونی (Grusonii)، Platyacanthus و Texensis به چشم می‌خورد.

سایر شباهت‌های این گونه مانند شکل ظاهری و خطوط روی ساقه نیز مشخص هستند. تمامی انواع این کاکتوس دارای خارهای زیاد هستند و گل‌های زرد یا صورتی تولید می‌کنند. این رفتار از اچینو کاکتوس خیلی شبیه به انواع فروکاکتوس است. در حالی که بسیاری از انواع این گیاه در شمال و جنوب آمریکا رشد می‌کنند، ۶ گونه این گیاه بومی نواحی جنوب غربی آمریکا و مکزیک است. در میان پرورش دهندگان اچینو گروزونی به بشکه طلایی (Golden Barrel) نیز شناخته می‌شود. این کاکتوس یکی از محبوب‌ترین و رایج‌ترین انواع کاکتوس است.

انواع اچینوکاکتوس

این کاکتوس به راحتی از طریق بذر پرورش پیدا می‌کند. و در مقابل شرایط محیطی مختلف بسیار مقاوم است. این کاکتوس ولی در طبیعت در مناطق اندک جغرافیایی یافت می‌شود. سایر انواع این گیاه بیشتر یافت می‌شوند. ولی کمتر در میان پرورش دهندگان کاکتوس یافت می‌شوند. اچینوکاکتوس پلیسفالوس (Polycephalus) به شرایط سخت نگهداری بدنام است. این گیاه بسیار کند رشد است و در شرایط رطوبت اندک و دمای بالا زندگی می‌کند. از انواع دیگر این کاکتوس می‌توان به Echinocactus horizonthalonius و Echinocactus texensis نیز اشاره کرد.

اچینوسرئوس (Echinocereus)

اچینوسرئوس یکی از انواع کاکتوس های محبوب میان علاقه‌مندان به کاکتوس در سراسر دنیاست. تمام اچینوسرئوس‌ها گیاهانی کوچک هستند و برای مراقبت در گلدان یا گلخانه بسیار مناسب می‌باشند. ساقه این گونه کمتر از ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر در قطر رشد می‌کند. البته که در برخی موارد بزرگ‌تر یا کوچک‌تر نیز هستند. انواع این گیاه دارای خارهای متفاوت و اکثراً تیز هستند و تمام بدنه گیاه را پوشانده‌اند. طوری که در برخی از انواع ساقه گیاه مشخص نیست. بیشتر انواع اچینوسرئوس دارای خارهایی با سایز کوچک هستند. برخی نیز دارای خارهایی رنگی و حتی با نقوشی نیز هستند. به جز سایز این کاکتوس که برای پرورش در محیط خانگی مناسب است، اچینوسرئوس دارای گل‌هایی با رنگ‌های زیبا نیز هستند. رنگ صورتی زیبا، سبز و قهوه‌ای مایل به قرمز یا زرد روشن از رنگ گل‌های این گیاه است.

این کاکتوس بیشتر در نواحی نیومکزیکو و آمریکا رشد می‌کند. در طبیعت و در محیط طبیعی زندگی اچینوسرئوس در شرایط مختلفی به رشد خود ادامه می‌دهد. از مکان‌های ساحلی گرفته تا جنگل و صحرا این کاکتوس یافت می‌شود. این کاکتوس بیشتر در نواحی مرتفع کوهستانی رشد می‌کند. از انواع کاکتوس اچینوسرئوس می‌توان به Echinocereus adustus، Echinocereus carmenensis، Echinocereus coccineus، Echinocereus cinerascens اشاره کرد.

اچینوماستوس (Echinomastus)

یکی دیگر از گیاهان بومی جنوب غربی آمریکا و مکزیک اچینوماستوس است. این گیاه گروهی کوچک را تشکیل می‌دهد که شامل ۵ تا ۹ گونه متفاوت است. این کاکتوس به تنهایی رشد می‌کند. یعنی در واقه یک ساقه دارد و بیشتر از ۳۰ سانتی‌متر در ارتفاع رشد نخواهد داشت. ساقه این گیاه پوشیده شده از خار است. خارهای آن از آئروسل‌ها بیرون می‌آیند. ایچینوماستوس گل هم می‌دهد و رنگ گل‌های زیبای آن متفاوت است. قرمز، صورتی، کرم یا حتی قهوه‌ای از رنگ گل‌های شیپور مانند این کاکتوس است.

اطلاع زیادی درباره گونه اچینوماستوس در دسترس نیست. و در سال ۲۰۰۶ در فرهنگ‌نامه کاکتوس این گونه حذف و تمام انواع آن در زیرشاخه Sclerocactus قرار داده شدند. در خانواده کاکتوس‌ها در سال ۲۰۰۱ Anderson به اچینوماستوس اشاره کرده بود و این به دلیل تحقیقات فردی به نام Porter در سال ۱۹۹۹ بود که گونه این گیاه را متفاوت از Sclerocactus می‌دانست. برای اشاره به انواع کاکتوس اچینوماستوس می‌توان به Echinomastus intertextus fa. minima، Echinomastus johnsonii v.lutescens، Echinomastus mapimiensis، Echinomastus unguispinus اشاره کرد.

اچینوپسیس (Echinopsis)

یکی از انواع کاکتوس که پیچیدگی بیشتری نسبت به اچینوپسیس دارد اپونتیا است. در هر دو گونه گوناگونی بیش از ۱۰۰ نوع وجود دارد و هرکدام هم دارای بیشمار زیرشاخه هستند. کاکتوس اچینوپسیس در ابعاد و اندازه‌های مختلف، ظاهر گرد و صاف، غول پیکر و درختچه مانند وجود دارد. در نتیجه لیست بلند و بالایی از نام‌های گونه‌های مختلف را خواهیم داشت. برخی از این هم خانواده‌ها به خانواده اصلی و برخی نیز به زیرمجموعه‌های آن‌ها تعلق خواهند داشت. در تحقیقات اخیر، دو گونه تریکوسرئوس (Trichocereus) و لوبیویا (Lobivia) متعلق به گونه اچینوپسیس هستند.

نکته اصلی که باعث شده است این سه گونه کاکتوس با هم آمیخته و در یک خانواده قرار بگیرند، گل‌های بسیار بزرگ و نمایان آن‌ها است. این گل‌ها از لحاظ ساختاری بسیار شبیه به هم و ظاهری آبشار مانند دارند. این گونه‌ها به آسانی هیبرید می‌شوند. از همین رو بسیاری از انواع هیبرید و ابلق آن‌ها وجود دارد.

به دلیل گل‌های خاصی که این کاکتوس دارد، بسیاری از انواع اچینوپسیس در کلکسیون‌ها و در مکان‌های پرورش کاکتوس و خانه‌ها یافت می‌شود. نوع آکا تریکوسرئوس (Aka Trichocereus) همچنین از محبوبیت و فراوانی خاصی در مناطق گرمسیری در کل دنیا به حساب می‌آید. در حالی که بسیاری از انواع کاکتوس اچینوپسیس در بین پرورش دهندگان محبوب هستند، بسیاری از انواع هیبرید آن نیز خرید و فروش می‌شوند. این گیاهان هیبرید، دارای شرایط نگهداری آسان و گل‌های زیبا هستند. و علاقه‌مندان بسیاری ار مجاب به خرید خود می‌کنند. از انواع دیگر اچینوپسیس می‌توان به Echinopsis amblayensis var. albispina، Echinopsis ancistrophora، Echinopsis aurea و Echinopsis chamaecereus اشاره کرد.

اپیفیلوم (Epiphyllum)

اپیفیلوم یکی از انواع کاکتوس با فراوانی ۱۹ گونه است. این گیاه بومی نواحی آمریکای مرکزی می‌باشد. نام‌های دیگر رایجی که برای این کاکتوس به کار می‌برند، کاکتوس بالارونده، کاکتوس ارکید و کاکتوس برگی است که قبلاً به انواع پرسیکا اطلاق می‌شد. از انواع این گیاه می‌توان به Epiphyllum crenatum، Epiphyllum oxypetalum و Epiphyllum phyllanthus اشاره کرد.

اپیلانتا (Epithelantha)

اپیلانتا یکی از گونه‌های کاکتوس است که شامل فقط دو گیاه کوچک می‌شود. این کاکتوس کوچک و گرد است که تمامی سطح ساقه آن توسط خارهایش پوشانیده شده است.اندازه ساقه این کاکتوس به ندرت از ۵ سانتی‌متر در قطر تجاوز می‌کند و ارتفاع کوتاهی نیز دارد. خارهای این کاکتوس سفید رنگ هستند و ظاهری شبیه به مامیلاریاها دارند. در هر صورت، این گیاه گل‌های زیبایی نیز از خود تولید می‌کند که از لابه‌لای خارهای آن بیرون می‌آید. این ویژگی اپیلانتا از مامیلاریا متفاوت است. گل‌ها کوچک، به رنگ صورتی کم رنگ یا سفید و به شکل آبشار هستند. از انواع کاکتوس اپیلانتا می‌توان Epithelantha bokei و Epithelantha micromeris را نام برد.

اریوسیس (Eriosyce)

اریوسیس یکی از انواع کاکتوس گرد یا در برخی موارد استوانه‌ای و بومی نواحی آمریکای جنوبی است. بیشتر انواع این گیاه با خارهای بسیار سخت و متراکمی پوشانیده شده‌اند و ظاهر گل‌های آن‌ها در گذشته آن را در دسته اچینوکاکتوس‌ها قرار می‌داد. در هر صورت این گونه از کاکتوس در سال ۱۸۷۲ توسط فردی به نام Rudolph Philippi یافت شد و برای ۱۰۰ سال یا بیشتر است که اکثر کارشناسان قبول کردند که این گیاه از دسته اچینوکاکتوس‌ها نیست. بعلاوه این، در لیست ما اریوسیس یک گیاه منحصر به فرد و خاص است.

بعلاوه اینها امروزه انواع اریوسیس شامل گونه‌های خاصی می‌شوند. دو نام اصلی که امروزه از آن‌ها هنوز استفاده می‌شود نئوپورتریا (Neoporteria) و نئوچیلنیا (Neochilenia) و Islaya است. تمام این سه نام توسط پرورش‌دهندگان کاکتوس استفاده می‌شود. بسیاری از انواع این کاکتوس در گذشته به این نام‌ها نامیده می‌شدند. در هر صورت پرورش دهندگان کنونی این گیاهان را از طرق مختلف جدا می‌کنند.

نئوچیلنیا داراری خارهای کوتاه یا بدون خار و با گل‌های آبشار مانند هستند که کاملاً باز شده و اجازه می‌دهند داخل آن‌ها به آسانی دیده شوند. غنچه گل این کاکتوس دارای خارهای ریز مو مانند است و میوه این گیاه نیز آبدار و گوشتی می‌باشد. در مقایسه، نئوپورتریاها دارای خارهای متراکم‌تر و بلندتر هستند. گل‌های این گیاه صورتی روشن هستند و داخل آن‌ها زرد رنگ است که بیشتر شبیه به استوانه است که داخل آن‌ها هم قابل مشاهده نیست.

انواع اریوسیس

در مجموع گیاهانی که در خانواده اریوسیس قرار می‌گیرند بومی نواحی صحرایی آمریکای جنوبی هستند. بسیاری از آن‌ها هنگام گرمای شدید هوا به دوره رکود و استراحت خود وارد می‌شوند. گیاهانی که پرورش داده می‌شوند، دارای خارهای بیشماری هستند که ساقه گیاه را می‌پوشانند. این گونه‌ها البته به نام‌های دیگری هم شناخته می‌شوند که امروزه از آن‌ها استفاده می‌شود. از انواع کاکتوس اریوسیس می‌توان به Eriosyce bulbocalyx، Eriosyce cachytayensis، Eriosyce ceratistes و Eriosyce chilensis اشاره کرد.

اسکوباریا (Escobaria)

گونه اسکوباریا شامل انواع کاکتوس گرد تا استوانه‌ای است که به طور تنها یا حالت خوشه‌ای رشد می‌کند. بسیاری از این انواع در گذشته از دسته کوریفانتا و قبل‌تر جز مامیلاریاها بودند. اسکوربیا البته نسبت به مامیلاریا متفاوت است. این کاکتوس دارای گل‌هایی است که از بالا می‌رویند و دارای آئروسل هم نیستند. مشخصه‌ای که این کاکتوس نسبت به کوریفانتا دارد، بر اساس بذرهای آن است. بذرهای اسکوربیا حفره مانند و برعکس بذرهای کوریفانتا هستند که ظاهری شبکه‌ای مانند دارند. در حالی که بذر یکی از مواردی است که تفاوت این کاکتوس‌ها را مشخص می‌کند. گل‌های این دو کاکتوس و اندازه و رنگ آن نیز تفاوت این دو را نمایان می‌سازد.

بسیاری از انواع اسکوباریا در بین پرورش دهندگان بسیار محبوب هستند. ولی بیشتر آن‌ها به دلیل مقاومت خوبی که در برابر سرما دارند شناخته می‌شوند. در حالی که بسیاری از انواع دیگر اسکوباریا بومی نواحی گرمسیری مکزیک و جنوب آمریکا هستند، دو گونه مشخصاً به شمال کانادا مرتبط می‌شوند. از انواع کاکتوس اسکوباریا می‌توان به Escobaria abdita، Escobaria cubensis، Escobaria grata، Escobaria vivipara اشاره کرد.

اسپوستوا (Espostoa)

گونه اسپستوا شامل چندین نوع از کاکتوس می‌شود که بومی نواحی پرو، اکوادور و بولیوی هستند. این کاکتوس‌ها دارای ساقه‌ای استوانه‌ای شکل هستند و مشخصه‌ای که بیشتر آن‌ها دارند خارهای مو مانند و بلند است که تمامی سطح ساقه را می‌پوشاند. این خارها نرم و شبیه به مو و سفید رنگ هستند. در زیر آن‌ها و روی بدنه کاکتوس خارهایی به شکل‌ها و چیدمان مختلف وجو دارد که تیز هم هستند. در برخی از گونه‌های این کاکتوس این خارهای از زیر خارهای سفید بیرون می‌آیند.

بسیاری از انواع کاکتوس اسپستوا در بین پرورش دهندگان بسیار محبوب هستند. و این به دلیل ظاهر زیبا و عجیبشان است. این گیاه رشد نسبتاً کندی دارد و هنگام رسیدن به سن بلوغ سفالیوم تولید می‌کند. اما معمولاً گلدهی ندارد. از طرف دیگر، در شرایط آب و هوایی گرم این گیاه را می‌توان مستقیماً بروی زمین کاشت. از انواع اسپستوا می‌توان Espostoa guentheri، Espostoa huanucoensis، Espostoa lanata و Espostoa melanostele را نام برد.

اسپوستوپسیس (Espostoopsis)

از آنجایی که از نام این کاکتوس پیداست، اسپوستوپسیس شباهت زیادی به اسپوستوا دارد. به جز تفاوت جغرافیایی که در محل رشد دارند. که اسپوستوپسیس بومی نواحی برزیل و جنوب غربی آمریکاست، تفاوت قابل مشاهده‌ زیادی ندارند. تحقیقات بیشتر مشخص کرد که این کاکتوس علی رقم شباهت ظاهری زیاد، هرگز در خانواده اسپستوا قرار نخواهد گرفت. یکی از تفاوت‌ها این است که اسپستوا به صورت تکی رشد می‌کند. برعکس اسپستوا، اسپوستوپسیس گل‌دهی می‌کند. برخی گونه‌ها دارای بذرهای براق و برخی دارای بذرهای تیره‌تر هستند. برخی از تفاوت‌ها نیز در گل و بذر این دو کاکتوس است. یکی از انواع کاکتوس اسپوستوپسیس Espostoopsis dybowskii است.

الیچنیا (Eulychnia)

این گیاه تقریباً بزرگ می‌تواند تا ۷ متر هم رشد کند و بومی نواحی صحرایی شیلی و پرو است. این مناطق صحرایی میزان کمی باران در طول سال دریافت می‌کنند. و این گیاه از طریق مه محیط اطراف خود می‌تواند رطوبت مورد نیازش را دریافت کند. الیچنیا همانند یک درخت رشد می‌کند و شامل شاخه‌ها و ساقه‌های زیادی می‌شود. ساقه‌های این کاکتوس با خارهای بلند و تیز زیادی پوشانیده شده‌اند. از انواع این کاکتوس می‌توان به Eulychnia breviflora، Eulychnia castanea، Eulychnia saint-pieana و Eulychnia acida اشاره کرد.

فروکاکتوس (Ferocactus)

فروکاکتوس یکی از انواع کاکتوس است که شامل تعداد زیادی از گونه‌ها می‌شود. این کاکتوس کوزه مانند و بسیار زیبا است. ولی در برخی موارد کوچک و گرد است. تمام گونه‌های این کاکتوس دارای خارهای بسیار قوی و سخت هستند. خارهای این گیاه در رنگ‌های متفاوتی وجود دارند. برخی زرد، برخی طوسی و سفید یا حتی صورتی و قهوه‌ای هستند. در بعضی از گونه‌ها هم خارهای قرمز رنگ مشاهده می‌شوند. در بسیاری از انواع فروکاکتوس گل‌ها از قسمت بالای گیاه بیرون می‌آیند. این گل‌ها نیز به رنگ‌های زرد تا قرمز و به شکل آبشار هستند. هر کدام از گل‌ها دارای سایزی حدود ۳ تا ۶ سانتی‌متر در قطر هستند.

میوه این کاکتوس زرد رنگ است و هنگام خشک شدن گل مشخص می‌شود. این میوه شبیه به یک آناناس کوچک است. این میوه‌ها آبدار و گوشتی هستند و داخل آن‌ها بذرهای سیاه و قهوه‌ای وجود دارد. از انواع کاکتوس فرو می‌توان به Ferocactus glaucescens، Ferocactus chrysacanthus، Ferocactus alamosanus و Ferocactus acanthodes اشاره کرد.

فرالیا (Frailea)

انواع فرالیا به صورت تکی یا دسته‌ای زندگی می‌کنند و شکلی گرد دارند که تا ۵ سانتی‌متر در قطر رشد خواهند داشت. ساقه این کاکتوی دارای خطوطی با عمق کم است که به صورت مستقیم یا موج‌دار هستند. خارهای این کاکتوس کوچک و ضعیف هستند. گل‌های فرالیا به رنگ زرد است که معمولاً از اندازه ساقه آن بلندتر هستند و برای مدت کمی هنگام گرمی هوا بیرون می‌آیند. بسیاری از پرورش‌دهندگان این گیاه کلکسیونر هستند. این گیاه را برای بذردهی و رشد سریع‌تر بیشتر به شکل پیوندی نگهداری می‌کنند. از انواع کاکتوس فرالیا می‌توان به Frailea pygmaea، Frailea perumbilicata، Frailea castanea و Frailea buenekeri اشاره کرد.

ژئوهینتونیا (Geohintonia)

ژئوهینتونیا یکی از گونه‌های کاکتوس با فراوانی یک گیاه مشخص است. این کاکتوس دارای ظاهری مختص به خود است و می‌توان گفت کمی با گیاهان دیگر متفاوت است. بدنه این گیاه گرد و در برخی موارد در سنین بالاتر استوانه‌ای مانند است. ژئوهینتونیا دارای حدود ۲۰ شیار مشخص بروی ساقه است که به آن ظاهری شبیه به یک رادیاتور خنک کننده گرد می‌دهد. ساقه گیاه رنگی یخ زده و آبی-طوسی مانند دارد. بروی لبه شیارهای ساقه نقاطی وجود دارد که آئروسل‌ها و خارهای انعطاف‌پذیر این کاکتوس روی آن‌ها قرار دارد. گل این کاکتوس به رنگ صورتی تیره و آبشار مانند است که خطوط زرد یا سفیدی روی آن قرار دارد. از انواع کاکتوس ژئوهینتونیا می‌توان به Geohintonia mexicana اشاره کرد.

گراسونیا (Grusonia)

در دائره‌المعارف جدید کاکتوس‌ها تمام گونه‌هایی که متعلق به گراسونیا بودند داخل گونه‌ای به نام کورینوپونتیا (Corynopuntia) قرار گرفتند به جز نوع برادتیانا (Bradtiana). در نتیجه این نوع از گراسونیا به صورت تک گونه خانواده خود را تشکیل داده است. و به وضوح مشخص است که این نوع از کاکتوس زیرشاخه خانواده اصلی Opuntioideae است. به دلیل گلچیدها، قسمت‌های ساقه و برگ‌ها این کاکتوس در این زیر شاخه اصلی قرار می‌گیرد. این کاکتوس بسیار کند رشد است و ساقه‌ها دارای تراکم زیاد خار هستند. برعکس Cylindropuntia ولی خارها پوشش کاغذی ندارند. گل گراسونیا به رنگ زرد یا صورتی و حتی سفید است که ظاهری فنجانی دارد.

ژمینوکالیسیوم (Gymnocalycium)

کمی آسان است که کاکتوس‌هایی را که نمی‌شناسیم بخاطر ظاهر غنچه گل‌هایشان درون خانواده ژمینوکالیسیوم قرار دهیم. بسیاری از انواع کاکتوس گرد، تنها و با خطوط روی بدنه و ساقه درون این خانواده قرار می‌گیرند. این کاکتوس‌ها دارای خطوطی چین مانند روی ساقه گیاه است. عموماً هر کدام از آئروسل‌ها دارای خار هستند. البته که در برخی موارد استثنا هم وجود دارد. گل‌های ژمینوکالیسیوم دارای خار، مو بروی خود نیستند. گل‌های این کاکتوس به رنگ‌های کرم، سفید، صورتی و یا زرد و قرمز هستند. سایز این گل‌ها متوسط است و در حدود ۲.۵ تا ۳ سانتی‌متر قطر دارند. در حال که گل‌ها از بالای گیاه می‌رویند تا دو یا سه روز عمر خواهند داشت.

بزرگترین نوع ژمینوکالیسیوم چیزی در حدود ۱۶ سانتی‌متر در ارتفاع و ۳۰ سانتی‌متر قطر رشد خواهد داشت. این در حالی است که بسیاری از انواع این کاکتوس کم‌تر از ۱۳ سانتی‌متر در ارتفاع و قطر رشد می‌کنند. این کاکتوس با سایز کوچک و روش‌های نگهداری تقریباً آسان یکی از انواع کاکتوس ‌های محبوب در میان پرورش‌دهندگان به حساب می‌آید. در بین انواع محبوب این گیاه می‌توان به ژمینوکالیسیوم بالدیانوم و ژمینوکالیسیوم میهانویچی اشاره کرد. این کاکتوس‌ها به صورت پیوندی هم پرورش داده می‌شوند و انواع ابلق و رنگ‌های زیبا دارند. رنگ قرمز روشن یکی از رنگ‌های زیبای این کاکتوس است. از انواع ژمینوکالیسیوم می‌توان به Gymnocalycium anisitsii، Gymnocalycium albiareolatum، Gymnocalycium damsii v. zebra هم اشاره داشت.

هاگئوسرئوس (Haageocereus)

گونه هاگئوسرئوس ظاهری استوانه‌ای مانند دارند و با خطوطی کم عمق و دارای خارهای زیاد و فواصل کم بین آئروسل‌هایش شناخته می‌شود. در بسیاری از انواع خارها ساقه را می‌پوشانند. گل‌های این کاکتوس به شکل فواره هستند و در بین گونه‌های مختلف متفاوت هستند. تمام این گل‌ها هنگام شب باز می‌شوند و در روز دوباره بسته خواهند شد. گل‌های این کاکتوس سفید رنگ و دارای رایحه هم هستند. و در برخی از انواع صورتی و قرمز هستند. از انواع کاکتوس هاگئوسرئوس می‌توان به Haageocereus pacalaensis و Haageocereus lanugispinus اشاره کرد.

هاریسیا (Harrisia)

تعداد اندکی از بیست و چند نوع هاریسیادر بین پرورش‌دهندگان رواج پیدا کرده است. و معمولاً این گیاه در طبیعت و در آب و هوای گرم به خوبی رشد خواهد داشت. ساقه این نوع کاکتوس معمولاً باریک و دارای خطوط اندکی است. آئروسل‌ها با خارهای میخ مانند این گیاه فواصل زیادی از هم دارند که اجازه می‌دهند ساقه به خوبی دیده شود. گل تمام انواع این گیاه سفید است و دارای رایحه نیز می‌باشد. و میوه این کاکتوس به رنگ زرد و قرمز است. از انواع هاریسیا می‌توان به Harrisia pomanensis، Harrisia martinii، Harrisia jusbertii اشاره کرد.

هاتیورا (Hatiora)

کاکتوس هاتیورا از انواع گیاه است که در سال ۱۹۲۳ توسط فردی به نام Britton در فرهنگ لغات کاکتوس جای گرفت و نام این گیاه از کشف کننده اصلی آن Thomas Hariot گرفته شد. قبل از این زمان این کاکتوس دیده شده بود ولی به دلیل راهنماهای موجود در این فرهنگ نام قبلی آن پذیرفته نشده بود. امروزه بیشتر محققان ۵ تا ۶ گونه گیاه را متعلق به این خانواده می‌دانند. این کاکتوس در مناطق مرطوب رشد می‌کند. ساقه این گونه از کاکتوس صاف و مانند برگ است. برخی از پرورش‌دهندگان ترجیح می‌دهند که نام Rhipsalidopsis را برای این کاکتوس که ساقه‌های برگ مانندی دارد برگزینند. در انتهای محل رشد ساقه این کاکتوس گل‌ها بیرون می‌آیند و به رنگ‌های زرد-نارنجی تا صورتی روشن و قرمز هم وجود دارند.

در میان پرورش دهندگان انواع هیبرید مانند Gaertneri و Rosea از محبوبیت بیشتری برخوردار هستند. این کاکتوس‌ها دوبار در سال گلدهی می‌کنند. از انواع کاکتوس هاتیورا می‌توان به Hatiora salicornioides، Hatiora herminiae هم اشاره کرد.

هیلوسرئوس (Hylocereus)

هیلوسرئوس یکی از انواع شناخته شده و جذاب کاکتوس است که میوه آن به نام میوه اژدها معروف است. در حالی که تمامی گونه‌های این گیاه امکان خورده شدن دارند، میوه نوع Undatus آن در میوه فروشی‌ها و فروشگاه‌ها در قسمت‌هایی از آسیا دیده می‌شود. این میوه کمی بزرگ‌تر از پرتقال است و رنگی قرمز دارد. این کاکتوس در طبیعت مانند درخت مو رشد می‌کند و از شاخ و برگ درختان بالا می‌رود. ریشه بیشتر انواع هیلوسرئوس روی زمین هستند و از درخت بالا می‌روند. این گیاه تا ۱۰ متر هم رشد خواهد داشت و ابعاد بسیار بزرگی خواهد داشت. ساقه این کاکتوس معمولاً دارای سه وجه و موج دار است و خارهای کوتاهی روی آن وجود دارد.

گل‌های هیلوسرئوس معمولاً به رنگ سفید هستند و هنگام باز شدن در شب رایحه دارند. این گل‌های تقریباً غول پیکر فقط چند ساعت در شب باز می‌شوند و یک روز عمر دارند. این مخلوط سایز بزرگ و طول عمر کوتاه یکی از رفتارهای قابل مشاهده در هیلوسرئوس است. اگرچه نگهداری این کاکتوس در شرایط مناسب آب و هوایی و گرمای هوا می‌تواند گیاه شما را غرق گل کند و شب‌های پشت سر هم کاکتوس شما دارای گل باشد. یکی از انواع کاکتوس هیلوسرئوس Hylocereus undatus است.

ایزولاتوسرئوس (Isolatocereus)

یک گونه تکی از کاکتوس نوع Isolatocereus را می‌سازد. اگرچه این گیاه خیلی شبیه به استنوسرئوس Stenocereus است ولی از نظر منطقه جغرافیایی تفاوت دارد. در نتیجه کارشناسان آن را جدا از گونه دیگر می‌دانند. تفاوت‌ها در ظاهر و فرم گل‌های آن‌هاست. این گیاه دارای خطوط و شیارهایی کم عمق و معمولاً بین ۵ تا ۸ عدد است و ساقه آن تا قطر ۱۵ سانتی‌متر رشد خواهد داشت. خارهای آن به صورت مستقیم و با تعداد زیاد هستند که از آئروسل‌های روی بدنه بیرون آمده‌اند. ساقه این کاکتوس سبز-آبی و بسیار زیباست. Isolatocereus dumortieri دارای بلندی ساقه‌ای به طول ۱۵ سانتی‌متر است. گل‌های این گیاه سبز-سفید هستند و هنگام شب باز می‌شوند و در طول روز هم باز می‌مانند.

لاسیوسرئوس (Lasiocereus)

لاسیوسرئوس یک کاکتوس با ساقه‌ای استوانه مانند و پوشیده از خار است. گل این کاکتوس از قسمت پشمی شکل که به روی ساقه تشکیل می‌شود بیرون خواهد آمد ولی سفالیومی تشکیل نخواهد داد. گل‌ها حالت تیوپ مانند دارند و سفید هستند که در هنگام شب باز می‌شوند. از انواع کاکتوس لاسیوسرئوس می‌توان به Lasiocereus rupicola اشاره کرد.

لپیسمیوم (Lepismium)

گونه لپیسمیوم از انواع گیاهان انگلی و مرجانی است که به معنی این می‌باشد که از درخت و صخره بالا می‌رود. این کاکتوس معمولاً مانند بوته‌ای است که ساقه‌های آن به سمت پایین می‌آید. ساقه‌های ااین کاکتوس صاف و دارای زاویه هستند. گل‌های آن زیبا هستند و اطراف ساقه را از دو طرف می‌پوشانند. گل‌های لپیسمیوم کوچک هستند و از گونه‌های مشابه خود مانند ریپسالیس Rhipsalis کمی بزرگ‌تر هستند. هرکدام از گونه‌های این کاکتوس دارای گل با رنگ متفاوتی است. از انواع کاکتوس لپیسمیوم می‌توان به Lepismium houlletianum و Lepismium cruciforme اشاره داشت.

لپتوسرئوس (Leptocereus)

لپتوسرئوس یکی از انواع کاکتوس با دارا بودن بیش از صدها گونه مختلف است که همگی بومی جزایر کاریبین هستند. در بین پرورش‌دهندگان این گیاه به ندرت یافت می‌شود و تنها یک گونه هست که در بین آن‌ها رایج است. این کاکتوس تا ۱۰ متر در ارتفاع هم رشد می‌کند. ساقه‌های گیاه دارای زوایای مختلفی هستند و شیارهایی دارند که روی ساقه‌ها آئروسل‌ها قابل مشاهده هستند و از هر کدام از آن‌ها حدوداً ۱۰ خار بیرون آمده است. گل‌های این کاکتوس به رنگ سفید یا سفید-سبز هستند و در بیشتر مواقع از همین آئروسل‌ها بیرون می‌آیند. در برخی از انواع این کاکتوس وجود سفالیوم نیز گزارش شده است. یکی از انواع لپتوسرئوس Leptocereus weingartianus می‌باشد.

لوچنبرگیا یا لوچنبرگا (Leuchtenbergia)

لوچنبرگا نیز شامل یک نوع Leuchtenbergia principis است. این کاکتوس فرمی منحصر به فرد دارد و شبیه به کاکتوس‌هایی که تاکنون دیده‌اید نیست. ساقه‌های لوچنبرگا مثلثی شکل هستند و تا ۱۴ سانتی‌متر در طول هم رشد خواهند داشت. با کنار هم قرار گرفتن این ساقه‌ها ظاهر گیاه مانند یک غنچه می‌شود و از این نظر مانند آگاو یا یوکا می‌باشد. در انتهای هرکدام از این ساقه‌ها آئروسل قرار دارد که خارهایی از آن‌ها بیرون آمده است. این خارها تا ۳۶ سانتی‌متر هم در طول رشد می‌کنند. گل‌های این کاکتوس از وسط آن بیرون می‌آیند و به رنگ زرد کم‌رنگ هستند و تا ۵ سانتی‌متر قطر خواهند داشت.

لوفوفورا (Lophophora)

لوفوفورا یکی از انواع کاکتوس بدون خار و دکمه‌ای مانند است که بومی نواحی تگزاس است. البته این کاکتوس در مناطق جنوبی و مرکزی مکزیک نیز رشد می‌کند. از انواع لوفوفورا می‌توان به لوفوفورا ویلیامسی Lophophora williamsii، فریچی Lophophora fricii، دیفوسا Lophophora diffusa و Lophophora alberto-vojtechii اشاره کرد.

مایهونیا (Maihuenia)

مایهونیا یکی از انواع کاکتوساست که دارای دو گونه متفاوت با سایر گیاهان است. این گیاه از خانواده اصلی Maihueniodeae است. این گیاهان دارای ساقه‌های به هم پیوسته و قسمت قسمت هستند. ساقه‌های گیاه معمولاً دارای ۳ خار هستند که از روی آئروسل‌ها بیرون می‌آیند و برگ‌هایی اطراف آن را فرا گرفته‌اند. گل این گیاه از انتهای ساقه بیرون می‌آید و زرد رنگ تا سفید و نارنجی هستند. از انواع کاکتوس مایهونیا می‌توان Maihuenia poeppigii و Maihuenia patagonica را نام برد.

مایهونیوپسیس (Maihueniopsis)

مایهونیوپسیس ظاهری شبیه به کوسن و بالشت دارند که ساقه‌های آن بروی زمین رشد می‌کند. ساقه‌ها معمولاً گرد هستند. خارهای این کاکتوس متراکم هستند و از ساقه‌های باریک و به هم چسبیده آن محافظت می‌کنند. گل‌های آن زرد، سفید یا قرمز هستند. از انواع مایهونیوپسیس می‌توان به Maihueniopsis clavarioides این گونه حدود ۲۰۰ نوع مختلف دارد. مامیلاریا یکی از گونه‌های پرجمعیت کاکتوس‌هاست. در بیشتر موارد گونه‌های این گیاه گرد و توپی مانند هستند و به تنهایی یا به صورت مجموعه رشد می‌کنند. برخی از آن‌ها تا ۱ متر هم رشد خواهند داشت. خارهای این کاکتوس تعداد زیادی دارند و در برخی موارد مانند مو و رنگ‌های متفاوتی هستند.

در بین فرو رفتگی‌های برخی از انواع مامیلاریا حالت مو مانند و سفید رنگ است. گل‌های این کاکتوس از سال دوم زندگی آن از همین قسمت‌ها بیرون می‌آیند. در بسیاری از موارد گل‌ها کوچک و به رنگ صورتی هستند. برخی هم سفید یا زرد می‌باشند. از انواع کاکتوس مامیلاریا می‌توان به مامیلاریا هررا Mammillaria compacticaulis ،Mammillaria bocasana ،Mammillaria herrerae، Mammillaria albicans اشاره کرد.

مامیلویدیا (Mammilloydia)

مامیلویدیا کاندیدا که به کاکتوس گوله برفی هم معروف است، یک کاکتوس جذاب با خارهای متراکم و سفید است که بدنه گیاه را می‌پوشانند. مامیلویدیا یکی از انواع مامیلاریاها است. ولی به دلیل بذرهای منحصر به فردی که دارد و سایر مشخصه‌هایی که دارد یک دسته جدا از کاکتوس را تشکیل داده است. در هر صورت از انواع کاکتوس مامیلویدیا می‌توان به Mammilloydia candida اشاره کرد.

ماتوکانا (Matucana)

گونه ماتوکانا یک کاکتوس گرد یا استوانه‌ای است که دارای پستی و بلندیهای کم عمق روی ساقه و خارهای نازک است. بزرگترین نوع این گیاه تا ۷۵ سانتی‌متر رشد خواهد داشت. ولی در اکثر گونه‌ها سایز این گیاه تا ۳۰ سانتی‌متر در ارتفاع رشد خواهد کرد. رنگ ساقه این کاکتوس معمولاً سبز کم رنگ است و گل‌های زیبایی دارد و بیشتر این گل‌ها در قسمت بالای این کاکتوس می‌رویند. رنگ گل‌های ماتوکانا قرمز، نارنجی، صورتی، زرد یا سفید است. از انواع کاکتوس ماتوکانا می‌توان به Matucana weberbaueri v. flammeus، Matucana krahnii، Matucana comacephala، Matucana aurantiaca اشاره کرد.

ملوکاکتوس (Melocactus)

ملوکاکتوس بالغ یکی از انواع جذاب و زیبا در بین کاکتوس‌هاست. هنگامی که این گیاه به سن جوانی می‌رسد، ظاهر آن تغییر خواهد کرد. این کاکتوس گرد است و دارای شیارهایی روی ساقه می‌باشد. خارهای این کاکتوس سخت و معمولاً به اطراف پراکنده است. ملوکاکتوس در سن بلوغ شروع به درست کردن سفالیوم در قسمت بالای خود می‌کند که از آئروسل متراکم و به شکل کلاهی قسمت بالای ساقه را در بر می‌گیرد. هنگامی که این کلاه شکل می‌گیرد، ساقه رشد بیشتری نخواهد کرد. ولی سفالیوم به رشد خود ادامه می‌دهد تا گیاه به پایان عمر خود برسد.

در مواردی نادر، سفالیوم تا یک متر هم در ارتفاع رشد می‌کند. بیشتر این سفالیوم‌ها سفید در قسمت پایینی و نارنجی در قسمت بالای خود هستند. و ممکن است به طور کامل سفید رنگ باشند. گل‌های ملوکاکتوس کوچک و معمولاً صورتی هستند که در قسمت بالای این سفالیوم پدید می‌آیند. خیلی اوقات، گل‌های گیاه توسط پرورش‌دهندگان آن حتی دیده هم نمی‌شود. و بعد از شکل گیری میوه گیاه آن‌ها دیده می‌شوند. میوه ملوکاکتوس صورتی رنگ و براق است و مانند شمع کیک است. از انواع کاکتوس ملو می‌توان به ملو کاکتوس ماتانزانوس Melocactus salvadorensis، Melocactus matanzanus و Melocactus curvispinus و ملوکاکتوس آزروس Melocactus azureus اشاره کرد.

میکرانتوسرئوس (Micranthocereus)

میکرانتوسرئوس یکی از گونه‌هایی است که دارای ساقه بلند و باریک و استوانه‌ای می‌باشد. این گیاه به صورت تک یا دسته‌ای رشد می‌کند. ساقه میکرانتوسرئوس دارای پستی و بلندی‌هایی متراکم است و خارهای آن انعطاف‌پذیر هستند. گل این کاکتوس کوچک است و لوله‌ای مانند است و رنگ آن قرمز یا نارنجی یا سفید مخلوط با رنگ‌های دیگر است. از انواع کاکتوس میکرانتوسرئوس می‌توان Micranthocereus streckeri و Micranthocereus polyanthus را نام برد.

میکوئلیوپونتیا (Miqueliopuntia)

میکوئلیوپونتیا یکی از گونه‌هایی است که فقط یک نوع کاکتوس را شامل می‌شود و بومی نواحی ساحلی شیلی است. این گیاه به گونه‌ای از گیاه به نام Grusonia که متعلق به شمال آمریکا است ارتباط دارد. میکوئلیوپونتیا به صورت استوانه‌ای رشد می‌کند و ساقه آن به صورت قسمت قسمت است. در قسمت بالای گیاه گلچید قرار گرفته است. خارهای این کاکتوس بی‌شمار هستند و اندازه هر کدام به ۸ سانتی‌متر هم می‌رسد. تراکم این خارها به زندگی این کاکتوس در محیط‌های خشن و با شرایط سخت کمک می‌کنند. گل میکوئلیوپونتیا در نزدیکی قسمت‌های پیوستگی گیاه می‌روید. این گل‌ها صورتی، زرد یا سبز و سفید و به شکل فنجان هستند. از انواع کاکتوس میکوئلیوپونتیا می‌توان به Miqueliopuntia miquelii اشاره کرد.

میرتلوکاکتوس (Myrtillocactus)

چهار گونه میرتلوکاکتوس همگی شباهات زیادی دارند. این گیاهان به شکل درخت رشد کرده و ساقه‌های فراوانی (حداق ۴ تا ۸ ساقه( خواهند داشت. به طور معمول خارهای میرتلو بروی برآمدگی‌های ساقه می‌رویند و برخی هم بدون خار هستند. گل‌های میرتلو کمی کوچک و کم‌تر از ۲.۵ سانتی‌متر قطر دارند. یکی از مشخصه‌های غیرمعمول میرتلو این است که از آئروسل‌های گیاه ممکن است چند گل هم‌زمان بیرون بیایند. این گل‌ها به رنگ سبز-سفید، براق و شفاف هستند. این کاکتوس میوه‌ای شبیه به بلوبری دارد و در مردمان بومی کشور مکزیک از آن تغذیه می‌کنند. به این میوه Garambullo می‌گویند. از انواع کاکتوس میرتلو می‌توان به Myrtillocactus cochal و Myrtillocactus geometrizans و Myrtillocactus schenckii اشاره کرد.

نئوباکسبامیا (Neobuxbaumia)

نئوباکسبامیا بومی نواحی شرق و جنوب مکزیک است. در محیط طبیعی زندگی این گیاه در میان سنگ‌ها و صخره‌ها زندگی می‌کند. نئوباکسبامیا شامل ۸ یا ۹ گونه مختلف است که برخی از آن‌ها به اندازه یک درخت و تا ۱۵ متر در ارتفاع هم رشد می‌کنند. ساقه این کاکتوس استوانه مانند است و دارای بیشمار شیار می‌باشد. همانند بسیاری دیگر از انواع کاکتوس که غول پیکر هستند، این گیاه در سن نسبت به رشد خارها و شیارهای ساقه ظاهری عجیب پیدا خواهد کرد. کاکتوس جوان معمولاً دارای خارهای متراکم و زیادی است. در حالی که گیاه بالغ خارهای خود را در قسمت‌های پایین ساقه از دست می‌دهد. گل نئوباکسبامیا همانند زنگوله و به رنگ‌های سفید یا صورتی است که هنگام شب باز می‌شود. از انواع آن می‌توان Neobuxbaumia polylopha و Neobuxbaumia euphorbioides و Neobuxbaumia mezcalaensis را نام برد.

نئولویدیا (Neolloydia)

نئولویدیا یکی از گونه‌های کاکتوس است که در مناطق خشک و جنوبی تگزاس در صحرای Chihuahua و در شمل مکزیک رشد می‌کند. گل‌های این گیاه معمولاً به رنگ صورتی هستند. و ساقه آن به رنگ‌های مختلف وجود دارد. از انواع این گیاه می‌توان به Neolloydia conoidea و Neolloydia matehualensis اشاره کرد.

نئورایموندیا (Neoraimondia)

نئورایموندیا یک کاکتوس درخت مانند است که دارای تک ساقه می‌باشد. ساقه این کاکتوس دارای ۴ تا ۸ شیار می‌باشد و فضای زیادی بین آن‌ها وجود دارد. گل این کاکتوس آبشار شکل است که به رنگ سفید یا صورتی وجود دارد. در محیط پرورش گیاه نوع N. herzogiana یک گیاه معمول به حساب می‌آید و در بسیاری از فروشگاه‌های گل و گیاه یافت می‌شود. نئورایموندیا یک کاکتوس با شرایط نگهداری آسان می‌باشد. ولی به دلیل سایز بزرگی که دارد معمولاً به صورت کاشته شده روی زمین یا در فضای باز نگهداری می‌شود. نوع دیگر این گیاه یعنی N. arequipensis در محیط پرورش گیاه به ندرت یافت می‌شود. و از انواع کاکتوس نئورایموندیا می‌توان Neoraimondia gigantea را نام برد که ظاهری متفاوت از دو نوع اشاره شده قبلی دارد.

نئووردرمانیا (Neowerdermannia)

یکی از انواع کاکتوس با اندازه کوچک است که شامل دو گونه می‌شود. نئووردرمانیا از دسته کاکتوس‌های گرد و خاردار است که بسیار شبیه به ژمینوکالیسیوم می‌باشد. گل‌های این گیاه نزدیک مرکز آن می‌رویند و معمولاً سفید رنگ هستند. ساقه و بدنه این کاکتوس دارای شیار و سبز رنگ است. از آئروسل‌های موجود روی بدنه گیاه معمولاً تا حدود ۲۰ خار بیرون می‌آیند. نئووردرمانیا بومی نواحی آرژانتین، بولیوی، شیلی و پرو است. ولی به تعداد زیاد یافت نمی‌شود. این گیاه در محیط پرورش گیاه نیز به ندرت یافت خواهد شد و از دسته کاکتوس‌های خاص و کلکسیونی است. از انواع کاکتوس نئووردرمانیا می‌توان Neowerdermannia chilensis و Neowerdermannia vorwerkii را نام برد.

ابرگونیا (Obergonia)

ابرگونیا یا آرتیچوک کاکتوس یکی از انواع کاکتوس با ظاهری عجیب و بومی نواحی شمالی مکزیک است. این گونه دارای یک نوع از کاکتوس با ظاهری خاص نسبت به سایر کاکتوس‌ها متفاوت می‌باشد. ساقه این گیاه صاف است و برگ‌های مثلث مانند از آن بیرون آمده‌اند. این برگ‌ها دور تا دور ساقه را فرا گرفته‌اند و ظاهری زیبا مانند آرتیچوک به گیاه داده‌اند. آئروسل‌های گیاه کوچک هستند و از هر‌کدام حدود ۳ تا ۴ خار بیرون آمده‌اند. گل‌های این کاکتوس آبشار مانند هستند و به رنگ‌های سفید، زرد و صورتی هستند که از بالای گیاه می‌رویند. از انواع ابرگونیا می‌توان Obregonia denegrii را نام برد.

اپونتیا (Opuntia)

اپونتیا یک کاکتوس با فراوانی زیاد و گونه‌های مختلف است که تمامی آن‌ها از انواع کاکتوس محسوب می‌شوند. این گیاه به طور طبیعی بومی نواحی شمالی و جنوبی آمریکاست و در کانادا هم یافت می‌شود. با پرورش این کاکتوس، اپونتیا امروزه در سراسر جهان به یک گیاه شناخته شده تبدیل شده است. اپونتیا از روی برگ‌های صاف و پدال مانندش شناخته می‌شود که به هم متصل هستند. سطح روی این برگ‌ها از آئروسل پوشیده شده است و خارهای بسیار کوچک و گلچید را هم شامل می‌شود. بسیاری از انواع اپونتیا دارای خارهای بلند و بسیار تیز هستند. این گیاهان همچنین به گلچید نیز مجهز می‌باشند که سلاح خوبی برای آن‌ها است. گلچیدها در سایز کوچک فقط تا حدی دردآور و آسیب زننده هستند. ولی هنگامی که سایز آن‌ها بزرگ است باعث درد و آزار فراوان خواهند شد.

گل‌های اپونتیا معمولاً به رنگ‌های زرد، صورتی و به ندرت سفید هستند. این گل‌ها فنجان مانند هستند و دارای رایحه خاصی نمی‌باشند. بعد از مدتی این گیاه میوه هم می‌دهد که ظاهری با رنگ قرمز یا سبز دارد. برخی از اپونتیا‌ها دارای میوه‌های آبدار و گوشتی هستند که برای خوردن استفاده می‌شوند و به اسم Tunas شناخته خواهند شد. از انواع کاکتوس اپونتیا می‌توان Opuntia bergeriana و Opuntia macrocentra و Opuntia anacantha و اپونتیا هیومیفوسا را نام برد.

ارئوسرئوس (Oreocereus)

ارئوسرئوس بومی نواحی آمریکای جنوبی است. یکی از انواع کاکتوس با ساقه استوانه‌ای کوتاه است که بدنه آن با خارهای مو مانند سفید پوشانیده شده است. برخی از انواع این گونه دارای موهای بیشتری است که کل ساقه را می‌پوشانند. درحالی که این خارهای انعطاف‌پذیر مو مانند ساقه را پوشانده‌اند، خارهای تیزی از میان آن‌ها بیرون آمده است. تعدادی از انواع این کاکتوس در پروش‌گاه‌های کاکتوس دیده می‌شوند و تمام آن‌ها در زیر شاخه الدمن Old Man قرار می‌گیرند. گل‌های ارئوسرئوس به سختی می‌رویند ولی به رنگ‌های نارنجی یا قرمز یافت می‌شوند. این گل‌ها شبیه به گل‌های گونه کلیستوکاکتوس (Cleistocactus) هستند. از انواع کاکتوس ارئوسرئوس می‌توان به Oreocereus celsianus و Oreocereus hendriksenianus و ارئوسرئوس ترولی Oreocereus trollii و Oreocereus doelzianus اشاره کرد.

ارویا (Oroya)

یکی دیگر از انواع کوچک کاکتوس که بومی کوهستان آندز پرو است ارویا می‌باشد. انواع ارویا کوزه‌ای مانند هستند با شیارهای زیاد و خارهای متراکم. این خارها معمولاً به رنگ زرد روشن یا قرمز-قهوه‌ای هستند که ظاهری زیبا را به کاکتوس می‌دهند. ساقه این گیاه به تنهایی رشد می‌کند و خیلی بزرگ نخواهد شد. اندازه ارتفاع ارویا تا ۳۲ سانتی‌متر و ۲۲ سانتی‌متر در قطر خواهد رسید. گل‌های ارویا کاکتوس نزدیک به قسمت بالا و وسط آن می‌رویند و رنگ زرد روشن یا قرمز-صورتی دارند. این گل‌ها کوچک هستند و کم‌تر از ۳ سانتی‌متر اندازه خواهند داشت. از انواع کاکتوس ارویا می‌توان به Oroya borchersii و Oroya peruviana اشاره کرد.

ارتگوکاکتوس (Ortegocactus)

ارتگوکاکتوس یکی از انواع کاکتوس ایت که فقط یک گونه را شامل می‌شود و در نیمه دوم قرن ۲۰ کشف شد. این گیاه در منطقه‌ای بسیار کوچک به نام اکسانا در مکزیک یافت می‌شود. ارتگوکاکتوس دارای یک ساقه است که بیشتر از ۷ تا ۸ سانتی‌متر قطر پیدا نخواهد کرد. رنگ ساقه این گیاه طوسی-سفید با خارهای سیاه رنگ و زیباست. ظاهر این کاکتوی گرد است و شبیه به توپ می‌ماند. گل‌های آن زرد رنگ و شبیه به آبشار هستند و در قسمت بالای آن می‌رویند. این گیاه یک کاکتوس کلکسیونی محسوب می‌شود و بسیار کمیاب است. نام تک گونه این گیاه Ortegocactus macdougallii است.

پاچی سرئوس (Pachycereus)

گونه پاچی سرئوس شامل کاکتوس‌های غول پیکری می‌باشد. یکی از انواع این گونه که دیده شده است ارتفاعی حدود ۲۵ متر دارد. اگرچه تمام انواع کاکتوس پاچی سرئوس بسیار بزرگ نیستند، انواع آن‌ها استوانه‌ای و شبیه به درخت و آن‌هایی که بوته مانند هستند ساقه‌هایی بزرگ دارند. ساقه این گیاه شامل شیارهایی است که رنگ آن سبز-آبی یا سبز روشن هستند. همانند بسیاری از کاکتوس‌های استوانه‌ای، تفاوتی بین کاکتوس‌های کاشته شده جوان و بالغ این گیاهان وجود دارد. معمولاً گیاهان کوچک با خارهای زیادی مسلح هستند که این خارها در انواع بالغ این گیاهان کم می‌شوند. گل‌ها کوچک هستند و شبیه به فواره هستند.

دو نوع از این گیاه به نام‌های Pringlei و Marginatus در بین پرورش‌دهندگان کاکتوس بسیار رایج هستند. این گیاهان بومی نواحی کالیفرنیا هستند و به کاکتوس ساگارو Saguaro معروف هستند که در گذشته در مکزیک می‌روییدند. دو یا سه گونه این گیاه به ندرت یافت می‌شوند و جز کاکتوس‌های کلکسیونی به حساب می‌آیند. از انواع این گیاه می‌توان به Pachycereus militaris و Pachycereus pringlei و Pachycereus marginatus و Pachycereus pecten-aboriginum اشاره کرد.

پارودیا (Parodia)

امروزه انواع این کاکتوس در میان پرورش‌دهندگان محبوبیت خاصی دارند. بسیاری از آن‌ها دارای شرایط آسان نگهداری هستند و ساقه‌ها و خارهای خیره کننده‌ای دارند و به راحتی گل‌دهی می‌کنند. کاکتوس پارودیا دارای سایز‌های مختلفی است. پارودیا دارای انواع بسیار زیادی است و ساقه‌های این گیاه ممکن است گرد یا استوانه‌ای باشد. یا به صورت تکی یا دسته‌ای زندگی کند. ساقه‌های این کاکتوس‌ها دارای شیارهایی است و خارهای متراکمی دارد. گل تمام انواع این کاکتوس زیبا و شبیه به فنجان هستند. انواع گل‌های پارودیا به رنگ‌های نارنجی، قرمز یا صورتی هستند. از انواع کاکتوس پارودیا می‌توان به Parodia aureicentra و Parodia mammulosa و Parodia microsperma و Parodia buiningii اشاره کرد.

پدیوکاکتوس (Pediocactus)

پدیوکاکتوس یک دیگر از گونه‌های کاکتوس ایت. این گیاه شامل ۶ تا ۱۱ گونه مختلف می‌شود. انواع این گیاه را برخی از گونه‌های اچینوسرئوس یا اچینوپسیس نیز می‌دانند. از انواع پدیوکاکتوس می‌توان به Pediocactus bradyi و Pediocactus simpsonii و Pediocactus peeblesianus و Pediocactus despainii اشاره نمود.

پلسیفورا (Pelecyphora)

پلسیفورا یکی از انواع کاکتوس است که شامل دو گونه بومی نواحی مکزیک است. پلسیفورا به گیاهی با مصارف دارویی معروف است و از جهاتی شبیه به لوفوفورا ویلیامسی است. از انواع این گیاه می‌توان به Pelecyphora aselliformis و Pelecyphora strobiliformis اشاره کرد.

پنیوسرئوس (Peniocereus)

این کاکتوس شبیه به تکه‌های چوبی به هم پیوسته و بومی نواحی آمریکای جنوبی و مکزیک است. در محیط طبیعی زندگی این گیاه به سختی یافت می‌شود. به این دلیل که در میان بوته‌ها و گیاهان از بین رفته می‌روید. بسیاری از انواع این کاکتوس دارای گل‌های زیبایی هستند که به رنگ‌های سفید معمولاً یافت می‌شود. در برخی از انواع این گیاه گل‌ها به رنگ قرمز هم یافت می‌شوند که دارای آئروسل‌ها و خارهایی هم هست. از گونه‌های این گیاه می‌توان به Peniocereus viperinus و Peniocereus serpentinus اشاره نمود.

پرسیکا (Peresika)

پرسیکا یکی از گونه‌های کاکتوس است که شبیه به انواع دیگر نیست. این گیاه گلدهی نیز می‌کند و شبیه به هر گیاهی هست به غیر از کاکتوس. این گونه از گیاه شبیه به درخت یا بوته رشد می‌کند و حاوی برگ‌هایی نیز هست. برخی از مردم بر این نکته اسرار دارند که این درست نیست که بگوییم تمام کاکتوس‌ها ساکولنت هستند. و پرسیکا یکی از دلایل ایشان است. برگ‌های این کاکتوس گوشتی هستند. در طبیعت این گیاهان در لابه‌لای درختان و بوته‌ها یافت می‌شود و به راحتی قابل مشاهده نیست. گل‌های پرسیکا به رز وحشی نیز معروف هستند و به همین دلیل به این گیاه کاکتوس رز نیز می‌گویند.

به دلیل سایز بزرگ این گیاه و محیط طبیعی استوایی زندگی آن، انواع زیادی از آن در فروشگاه‌ها یافت نخواهد شد. پرسیکا گرندیفلولیا Grandifloloa یکی از انواع کاکتوس پرسیکا است که در بین پرورش‌دهندگان رایج است. از انواع دیگر آن می‌توان به Pereskia aculeata و Pereskia bleo و Pereskia quisqueyana اشاره کرد.

پیربراونیا (Pierrebraunia)

این کاکتوس دارای ساقه‌ای سبز و استوانه‌ای شکل و دارای شیار است. گل‌های این کاکتوس به رنگ صورتی روشن و در نزدیکی ساقه می‌رویند. این کاکتوس بومی برزیل است و دارای جمعیت کمی می‌باشد و از دسته گیاهان کلکسیونی و نادر محسوب می‌گردد. از انواع این کاکتوس می‌توان به Pierrebraunia bahiensis و Pierrebraunia brauniorum اشاره کرد.

پیلوسوسرئوس (Pilosocereus)

پیلوسوسرئوس یکی از انواع کاکتوس است که به آن را تا سال ۱۹۵۴ به اسم پیلوسرئوس (Pilocereus) می‌شناسیم. و به دلیل برخی تغییرات نام آن تغییر پیدا کرد. این نام به دلیل آئروسل‌های مو مانند روی ساقه گیاه گذاشته شده بود. بسیاری از انواع این گیاه دارای ساقه‌ای به رنگ آبی-سبز هستند. پیلوسرئوس ابعادی بزرگ دارد و گل‌های این گیاه بسیار زیبا هستند و رنگ آن‌ها معمولاً سفید-صورتی می‌باشد. از انواع پیلوسوسرئوس می‌توان Pilosocereus leucocephalus و Pilosocereus glaucescens و Pilosocereus pachycladus و Pilosocereus azureus را نام برد.

پلاسکیا (Polaskia)

دو گونه درختی شکل گیاه وجود دارد که بومی نواحی جنوبی مکزیک است. این کاکتوس استوانه‌ای شکل با شاخه‌های فراوان شبیه به یک درختچه هستند. ساقه‌های این کاکتوس دارای شیارهایی کم عمق هستند که در میان آن‌ها آئروسل‌هایی به اندازه ۲ الی ۳ سانتی‌متر وجود دارد. خارهای این کاکتوس کوتاه هستند و تعداد آن‌ها در هر قسمت ۸ الی ۱۰ عدد است. خارهای این کاکتوس به خصوص در نوع بالغ آن وجود ندارد. گل‌های این گیاه شبیه به فنجان و به رنگ‌های سفید یا زرد-سبز با یا بدون خار هستند. از انواع کاکتوس پلاسکیا می‌توان به Polaskia chichipe اشاره داشت.

پسودورهیپسالیس (Pseudorhipsalis)

پسودورهیپسالیس معمولاً جز دسته دیسکوکاکتوس‌ها شناخته می‌شود. این گیاه انگلی، دارای شاخه و ساقه‌های فراوان و با برگ‌هایی با سطح صاف است. از انواع آن می‌توان Pseudorhipsalis ramulosa را نام برد.

پیتروکاکتوس (Pterocactus)

این کاکتوس از انواع گلده و منحصر به فرد در میان خانواده کاکتوس‌هاست. گل‌ها درست از داخل ساقه بیرون می‌آیند و باعث خواهند شد که ساقه جدیدی از گیاه تشکیل و گلی از آن بیرون بیاید. اگر گل به درستی شکل بگیرد، انتهای ساقه آن میوه‌ای خشک تشکیل شده و در نتیجه بذرهای گیاه از داخل آن استخراج خواهد شد. از این گذشته انواع پیتروکاکتوس دارای ریشه‌های بزرگ و گسترده‌ای هستند که در طول زمان رشد کرده و خود را بازسازی می‌کنند. از انواع کاکتوس پیترو می‌توان به Pterocactus australis و Pterocactus tuberosus و Pterocactus araucanus و Pterocactus fischeri را نام برد.

پیگمائوسرئوس (Pygmaeocereus)

ظاهر این کاکتوس کوچک و استوانه‌ای است. ساقه‌ها دارای شیارهایی کم عمق و دارای برآمدگی‌هایی با خارهای زیاد هستند و به اطراف خود گسترانیده شده‌اند. گل‌های آن از انتهای ساقه‌ای بلند بیرون آمده و رنگی سفید دارند. در طبیعت این گونه در پرو زندگی می‌کند. و در بین پرورش‌دهندگان کاکتوس‌های کلکسیونی یافت شده و به عنوان گیاهی برای فروش از آن یاد نمی‌شود. از انواع این کاکتوس می‌توان به Pygmaeocereus bylesianus و Pygmaeocereus familiaris اشاره داشت.

کوایابنتیا (Quiabentia)

این کاکتوس دارای فراوانی یک گونه به نام Quiabentia verticillata است. این گیاه دارای برگ و به شکل یک درختچه است. این گیاه معمولاً به شکل یک بوته تک با شاخ و برگ‌هایی با سطح صاف است. از این نظر کوایابنتیا شبیه به دو گونه پرسیکا یا پرسکیوپسیس است. اگرچه که بیشتر به پرسکیوپسیس شبیه و دارای گلچید و آئروسل می‌باشد. گل‌های این کاکتوس قرمز یا صورتی است که از قسمت‌هایی از ساقه بیرون می‌آید. گل‌های این گیاه شبیه به پرسیکا هستند.

ربیوتیا (Rebutia)

ربیوتیا یکی از انواع محبوب و معروف در بین پرورش‌دهندگان گل و گیاه است. انواع مختلف این کاکتوس در بسیاری از فروشگاه‌های گل و گیاه در دنیا پیدا می‌شود. این گیاه کوچک، گرد و دارای خار با تراکم زیاد است. گل‌های این کاکتوس بزرگ هستند و زنگی روشن دارند و معمولاً از قسمت‌های پایینی کاکتوس بیرون می‌آیند. از انواع کاکتوس ربیوتیا می‌توان Rebutia albiareolata و Rebutia fulviseta و Rebutia archibuiningiana و Rebutia breviflora را نام برد.

ریپسالیس (Rhipsalis)

ریپسالیس یکی از انواع کاکتوس‌های انگلی است. این گیاه معمولاً Mistletoe نامیده می‌شود و بومی برزیل است. نام علمی این گیاه از کلمه یونانی باستانی گرفته شده است. از انواع آن می‌توان Rhipsalis oblonga و Rhipsalis mesembryanthemoides و Rhipsalis cereuscula و Rhipsalis baccifera را نام برد.

اسکلامبرگا (Schlumbergera)

یکی از انواع کاکتوس‌ های انگلی و بوته مانند است که در دنیا معروف به کاکتوس کریسمس می‌باشد. کاکتوس کریسمس در واقع در اروپا به شکل هیبرید یافت شده و از طریق قلمه ۱۵۰ سال است که تولید می‌شود. به تازگی نوع هیبرید این کاکتوس ترانکاتا (Truncata) به صورت گسترده برای فروش پرورش داده می‌شود. از این کاکتوس برای جشن شکرگزاری Thanksgiving برای تزئینات استفاده می‌شود. این گیاه در همین زمین سرشار از گل می‌شود. ساقه‌های این گیاه به صورت برگ‌های گوشتی به هم پیوسته و متصل هستند. گل‌های زیبای کاکتوس اسکلامبرگا معمولاً به رنگ قرمز، صورتی یا سفید هستند. از انواع کاکتوس کریسمس می‌توان به Schlumbergera х buckleyi هم اشاره داشت.

اسکلروکاکتوس (Sclerocactus)

گیاهان داخل این دسته بومی نواحی آمریکای جنوبی و شمال مکزیک هستند. این گیاهان جمعیت کمی دارند و می‌شود گفت در حال انقراض هستند. این نوع کاکتوس‌ها در هر شرایط آب و هوایی می‌توانند زندگی کنند. ولی در محیط گلخانه‌ای از لحاظ پرورش و تکثیر بدنام هستند. اسکلروکاکتوس به شکل یک توپ گرد یا استوانه‌ای شکل با شیارهایی روی ساقه است. بیشتر قسمت‌های این کاکتوس با خارهای متراکم پوشانده شده است. گل این کاکتوس معمولاً از قسمت بالای آن بیرون می‌آید و به شکل فواره و در رنگ‌های صورتی، زرد، سبز، سفید یا حتی قهوه‌ای است. از انواع کاکتوس اسکلرو می‌توان Sclerocactus glaucus و Sclerocactus whipplei و Sclerocactus mesae-verdae و Sclerocactus parviflorus را نام برد.

سلنیسرئوس (Selenicereus)

نام این کاکتوس از روی کلمه یونانی و به دلیل باز شدن گل‌های آن در شب گذاشته شده است. این کاکتوس از دسته گیاهان انگلی محسوب می‌شود و در برخی موارد در طبیعت به روی صخره‌ها رشد می‌کند. ساقه‌های این گیاه در برخی از انواع دارای خار نیستند و ریشه‌های هوایی نیز دارند. گل‌های سلنیسرئوس همانطور که گفته شد در شب باز می‌شوند و معمولاً دارای رایحه نیز هستند. گل‌ها بیشتر به رنگ‌های سفید، قرمز یا زرد هستند. از انواع کاکتوس سلنیسرئوس می‌توان به Selenicereus anthonyanus و Selenicereus pteranthus و Selenicereus urbanianus اشاره کرد.

استنوکاکتوس (Stenocactus)

انواع مختلف استنوکاکتوس بسیار محبوب هستند. این گیاه گرد، کوچک و به راحتی در گلدان قابل نگهداری است. بعلاوه، نگهداری این کاکتوس آسان است و گلدهی فراوانی در فصل بهار خواهد داشت. انواع مختلف این کاکتوس گرد، دارای شیارهایی روی ساقه است. خارهای این کاکتوس بسیار جلب توجه می‌کنند. گل‌ها نیز معمولاً در قسمت بالای گیاه به رنگ سفید یا صورتی تیره هستند. این گیاه بومی صحرای Chihuahuan و مکزیک است. از انواع کاکتوس استنو Stenocactus wippermannii و Stenocactus sulphureus و Stenocactus albatus و Stenocactus arrigens را می‌توان نام برد.

استنوسرئوس (Stenocereus)

استنوسرئوس یک گونه از کاکتوس است که اندازه بزرگی دارد و به شکل استوانه‌ای رشد می‌کند. این گیاه در مناطقی از آمریکای جنوبی، مکزیک و آمریکای مرکزی به طور گسترده یافت می‌شود. ساقه این کاکتوس استوانه‌ای شکل و دارای برآمدگی‌های بیشماری است. روی این برآمدگی‌ها آئروسل وجود دارد که از آن‌ها خارهای استنوسرئوس بیرون آمده‌اند. گل این کاکتوس فواره شکل و بسیار زیباست. از انواع کاکتوس استنوسرئوس می‌توان به Stenocereus pruinosus و Stenocereus beneckei و Stenocereus griseus و Stenocereus eruca اشاره کرد.

استتسونیا (Stetsonia)

استتسونیا یک گونه تک از کاکتوس‌هاست که ابعادی بزرگ دارد و شبیه به درخت با ساقه‌های زیاد است. ساقه این کاکتوس استوانه‌ای شکل است و برخی آن را با سرئوس پریویانوس اشتباه می‌گیرند. ساقه استتسونیا دارای شیارهایی است که خارهای سوزنی شکلی از برآمدگی‌های موجود روی بدنه بیرون آمده‌اند. گل‌های این کاکتوس به شکل فواره هستند و در شب باز می‌شوند و بعد از باز شدن هنگام روز هم باز هستند. از انواع این گیاه می‌توان Stetsonia coryne را نام برد.

استرومبوکاکتوس (Strombocactus)

Strombocactus disciformis از انواع کاکتوس‌های کمیاب و توپی شکل است. این کاکتوس دارای خارهای ریزی است که از آئروسل‌هایش بیرون آمده‌اند. ساقه این کاکتوس در نهایت تا ۸ سانتی‌متر رشد خواهد داشت و از این نظر یکی از انواع کاکتوس‌ کوچک محسوب می‌شود.

تفروکاکتوس (Tephrocactus)

تفروکاکتوس یکی از انواع کاکتوس و از خانواده اصلی Opuntioideae و بومی آرژانتین است. همانند سایر گیاهان این دسته، تفروکاکتوس نیز دارای گلچید است. خارهای برخی از انواع آن بلند و متراکم و شبیه به سوزن هستند یا حالتی کاغذی دارند. ساقه این گیاهان دارای بخش‌هایی به هم پیوسته است. ولی دارای پدهایی که در انواع اپونتیا به هم پیوند خورده‌اند نیست. این ساقه‌ها مانند استوانه‌هایی کوچک و تخم مرغی شکل یا در برخی از انواع دارای پیچ هستند. گل‌های تفروکاکتوس به رنگ‌های سفید، صورتی یا در برخی موارد زرد و قرمز است. از انواع تفروکاکتوس می‌توان به تفروکاکتوس آرتیکالوس Tephrocactus articulatus و تفروکاکتوس جئومتریکوس Tephrocactus geometricus و Tephrocactus molinensis و تفروکاکتوس الکساندری Tephrocactus alexanderi اشاره کرد.

تلوکاکتوس (Thelocactus)

تلوکاکتوس یکی از صدها نوع کاکتوس بومی صحرای Chhuahuan تگزاس و مکزیک است. انواع تلوکاکتوس دارای ظاهری گرد و کوچک یا استوانه‌ای شکل هستند. ساقه‌های این کاکتوس دارای شیارها و برآمدگی‌هایی است که خارهای سوزنی شکلی از روی بدنه آن‌ها بیرون آمده‌اند. گل‌های این کاکتوس دارای رنگ‌های سفید، صورتی یا زرد هستند گل‌ها سایزی بزرگ دارند و معمولاً در بالای گیاه می‌رویند. از انواع کاکتوس تلو می‌توان Thelocactus hexaedrophorus و Thelocactus bicolor ssp. flavidispinus و Thelocactus garciae و Thelocactus conothelos را نام برد.

تونیلا (Tunilla)

یکی دیگر از انواع Opuntiads که بومی آمریکای جنوبی است که در گذشته به ندرت در بین پرورش‌دهندگان یافت می‌شد. ساقه‌های این کاکتوس گرد و استوانه‌ای است که به شکل قسمت، قسمت به هم پیوسته هستند. این ساقه‌ها از آئروسل‌هایی پوشانیده شده‌اند و دارای گلچید و خارهای متراکم هستند. گل‌های این کاکتوس قرمز، زرد و به رنگ‌های متفاوت و زیبایی هستند. این کاکتوس در نواحی کشورهای آرژانتین، بولیوی، شیلی و پرو هستند. از انواع کاکتوس تونیلا می‌توان به Tunilla soehrensia chilensis و Tunilla corrugata و Tunilla erectoclada و Tunilla picardoi اشاره داشت.

توربینی کارپوس (Turbinicarpus)

نام این کاکتوس از کلمه لاتین Turbinatus به معنی شکل قسمت بالا و کلمه یونانی Carpus به معنی بدنه گرفته شده که به رشد قسمت بالای ساقه آن اشاره دارد. این گیاه دارای ساقه‌ای کوتاه، که معمولاً به صورت مخفی زیر خاک زندگی می‌کند دارد. در طبیعت این گیاه معمولاً به صورت تک رشد دارد. خارهای آن در گونه‌های مختلف، متفاوت است. گل‌های آن معمولاً به رنگ‌های سفید یا صورتی تیره هستند. از انواع کاکتوس توربینی کارپوس می‌توان به Turbinicarpus alonsoi و Turbinicarpus beguinii و Turbinicarpus hoferi و Turbinicarpus gielsdorfianus اشاره کرد.

اوبلمانیا (Uebelmannia)

سه گونه مختلف بومی برزیل هستند که اوبلمانیا را تشکیل می‌دهند. این گیاهان از دسته کاکتوس‌های گرد، تا استوانه‌ای هستند و بدنه‌ای پوشیده از خار دارند. رنگ ساقه این کاکتوس سبز روشن، سبز براق، یا در مواقعی بنفش تیره است. خارهای گیاه معمولاً به رنگ سفید روشن، طلایی یا مشکی هستند که از آئروسل‌های روی برآمدگی‌های ساقه بیرون آمده‌اند. گل‌های انواع این گیاه کوچک و به رنگ‌ زرد هستند و ظاهری فواره مانند دارند. از انواع کاکتوس اوبلمانیا می‌توان به Uebelmannia gummifera و Uebelmannia pectinifera var. pseudopectinifera و Uebelmannia pectinifera subs. flavispina و Uebelmannia buiningii اشاره کرد.

وبروسرئوس (Weberocereus)

تقریباً اکثر کاکتوس‌های جنگلی، انگلی فقط در طبیعت یافت می‌شوند و تعداد کمی از آن‌ها در محیط گلخانه‌ای هستند. برخی از انواع وبروسرئوس هستند که امروزه در محیط‌های گلخانه‌ای نیز پرورش داده می‌شوند. در طبیعت، این گونه‌ها در مناطقی از آمریکای مرکزی، و با تعدادی کمتر در مکزیک و اکوادر هم یافت خواهند شد. این گیاه دارای ریشه‌های هوازی در طول ساقه خود نیز می‌باشد. ساقه‌های آن بند بند و صاف هستند. آئروسل‌های روی ساقه کوچک هستند و تعداد خارهای کمی دارد یا اصلاً خار ندارد. گل‌های این کاکتوس هنگام شب باز می‌شوند و معمولاً به شکل فواره و به رنگ‌های سفید، زرد یا صورتی هستند. از انواع وبروسرئوس می‌توان Weberocereus bradei و Weberocereus frohningiorum و Weberocereus imitans و Weberocereus glaber را نام برد.

یاویا (Yavia)

این کاکتوس در سال ۲۰۰۱ نام گذاری شد و تک گونه یاویا به نام Yavia cryptocarpa به تازگی به عنوان یکی از انواع کاکتوس شناخته شده است. این گیاه در ارتفاعات ۳۷۰۰ متری در شرایط سخت آب و هوایی یافت می‌شود. تک گونه یاویا دارای ساقه گرد است. آئروسل‌هایی سفید روی ساقه گیاه وجود دارند و خارهای آن به رنگ قرمز-قهوه‌ای است. گل‌های این گیاه به رنگ‌های صورتی و کوچک هستند.